“നിങ്ങൾ സമുദ്രത്തിന്റെ ആഴങ്ങളിൽ നിന്ന് ഉപരിതലത്തിലേക്ക് നീന്തുകയാണ്, നിങ്ങൾക്ക് ശരിക്കും എന്താണ് വേണ്ടത്? ” ടിവി പരസ്യം ചോദിക്കുന്നു. നിങ്ങൾക്ക് ഏറ്റവും ആവശ്യമുള്ളത് എന്താണ്? സ്രാവിനെ അകറ്റുന്നവസ്തു? നീന്തൽ ചിറകുകൾ? പേശിബലം? ഉത്തരം? നിങ്ങൾക്ക് ഏറ്റവും ആവശ്യമുള്ളത് ഓക്സിജൻ ആണ്. നിങ്ങൾക്ക് അതിജീവിക്കാൻ ആവശ്യമായ ഒരേയൊരു കാര്യമാണിത്.

നിങ്ങൾക്ക് ഇല്ലാതെ ജീവിക്കാൻ കഴിയാത്തത് എന്താണ്? അടുത്തതായി ദാനിയേൽ ആ നിർണായക ചോദ്യം അഭിമുഖീകരിക്കും.

ഇപ്പോൾ ഏകദേശം 538 ബിസി ആണ്, ദാനിയേൽ, തന്റെ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ അടിമത്തത്തിൽ ചെലവഴിച്ചു, താൻ സേവിക്കുന്ന മൂന്നാമത്തെ ഭരണാധികാരിയായ മേദ്യനായ ദാര്യവേശിന്റ കീഴിൽ സേവിക്കുന്ന ഒരു വൃദ്ധനാണ്.

6-ാം അധ്യായം ആരംഭിക്കുമ്പോൾ, ദാര്യവേശ് ബാബേലിൽ തന്റെ ആധിപത്യം സ്ഥാപിച്ചു. രാജാവിന്റെ മൂന്നു അദ്ധ്യക്ഷന്മാരിൽ ഒരാളായി ദാനിയേലിനെ നിയമിച്ചു (വാ.1-2). ഈ പുതിയ അധികാരത്തിൽ എല്ലാം സങ്കീർണ്ണമായിരുന്നു, കാരണം ഒരു വിഭജിക്കപ്പെട്ട രാജ്യത്തിന്റെ (പാഴ്സി പ്രഭു കോരെശ്; മേദ്യനായ ദാര്യവേശ്), ഇരട്ട ഉദ്യോഗസ്ഥഭരണങ്ങൾ.

ദാനിയേലിനെ ഉയർത്തി അവനെ സർവ്വരാജ്യത്തിന്നും ചുമതല ഏൽപ്പിക്കാൻ ദാര്യവേശ് തീരുമാനിച്ചപ്പോൾ (വാ.3), ദാനിയേൽ വീണ്ടും സൂക്ഷ്‌മപരിശോധനയ്ക്ക് വിധേയനായി.

അസൂയയുടെ പ്രശ്നം (6:4-9)

ആകയാൽ അദ്ധ്യക്ഷന്മാരും പ്രധാന ദേശാധിപന്മാരും രാജ്യം സംബന്ധിച്ചു ദാനീയേലിന്നു വിരോധമായി കാരണം കണ്ടെത്തുവാൻ അന്വേഷിച്ചു; എന്നാൽ യാതൊരു കാരണവും കുറ്റവും കണ്ടെത്തുവാൻ അവർക്കു കഴിഞ്ഞില്ല; അവൻ വിശ്വസ്തനായിരുന്നതുകൊണ്ടു ഒരു തെറ്റും കുറ്റുവും അവനിൽ കണ്ടെത്തിയില്ല. അപ്പോൾ ആ പുരുഷന്മാർ: നാം ഈ ദാനീയേലിന്റെ നേരെ അവന്റെ ദൈവത്തിന്റെ ന്യായപ്രമാണം സംബന്ധിച്ചുള്ളതല്ലാതെ മറ്റൊരു കാരണവും കണ്ടെത്തുകയില്ല എന്നു പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ അദ്ധ്യക്ഷന്മാരും പ്രധാനദേശാധിപന്മാരും രാജാവിന്റെ അടുക്കൽ ബദ്ധപ്പെട്ടു ചെന്നു ഉണർത്തിച്ചതെന്തെന്നാൽ: ദാർയ്യാവേശ് രാജാവു ദീർഘായുസ്സായിരിക്കട്ടെ. രാജാവേ, മുപ്പതു ദിവസത്തേക്കു തിരുമേനിയോടല്ലാതെ യാതൊരു ദേവനോടോ മനുഷ്യനോടോ ആരെങ്കിലും അപേക്ഷ കഴിച്ചാൽ, അവനെ സിംഹങ്ങളുടെ ഗുഹയിൽ ഇട്ടുകളയും എന്നൊരു രാജനിയമം നിശ്ചയിക്കയും ഖണ്ഡിതമായോരു വിരോധം കല്പിക്കയും ചെയ്യേണമെന്നു രാജ്യത്തിലെ സകല അദ്ധ്യക്ഷന്മാരും സ്ഥാനാപതികളും പ്രധാനദേശാധിപന്മാരും മന്ത്രിമാരും ദേശാധിപന്മാരും കൂടി ആലേചിച്ചിരിക്കുന്നു. ആകയാൽ രാജാവേ, മേദ്യരുടെയും പാർസികളുടെയും നീക്കം വരാത്ത നിയമപ്രകാരം മാറ്റം വരാതവണ്ണം ആ വിരോധകല്പന ഉറപ്പിച്ചു രേഖ എഴുതിക്കേണമേ. അങ്ങനെ ദാർയ്യാവേശ് രാജാവു രേഖയും വിരോധകല്പനയും എഴുതിച്ചു.

ഈ താഴേത്തട്ടിലുള്ള ഉദ്യോഗസ്ഥർ ദാനിയേൽ തങ്ങളുടെ മേൽ അധികാരമുള്ളവനാണെന്ന വസ്‌തുതയെ പുച്ഛിച്ചു-അവനെ നീക്കം ചെയ്യാൻ അവർ ആഗ്രഹിച്ചു. അഹങ്കാരം മത്സരപരമാണ്, വ്രണപ്പെട്ട അഹങ്കാരത്തിന്റെ ഫലമാണ് അസൂയ.

സി. എസ്. ലൂയിസ് എഴുതി:

അഹങ്കാരം അടിസ്ഥാനപരമായി മത്സരാത്മകമാണ്. അഹങ്കാരത്തിന് എന്തെങ്കിലും ഉള്ളതിൽ നിന്ന് ഒരു സന്തോഷവും ലഭിക്കുന്നില്ല, മറിച്ച് തൊട്ടടുത്ത ആൾക്ക് ഉള്ളതിനേക്കാൾ കൂടുതൽ ലഭിക്കുമ്പോൾ മാത്രം. ആളുകൾ സമ്പന്നരോ മിടുക്കരോ സുന്ദരികളോ ആണെന്നതിൽ അഭിമാനിക്കുന്നു എന്ന് നാം പറയാറുണ്ട്, പക്ഷേ അവർ അങ്ങനെയല്ല. മറ്റുള്ളവരെക്കാൾ ധനികരോ മിടുക്കന്മാരോ മികച്ച രൂപഭാവമുള്ളവരോ ആയതിൽ അവർ അഭിമാനിക്കുന്നു (മിയർ ക്രിസ്ത്യാനിറ്റി, പേജ് 122).

ഈ അഹങ്കാരികളായ മനുഷ്യർക്ക് സത്യസന്ധതയുള്ള ഒരു മനുഷ്യന്റെ ഉയർച്ചയാൽ മുറിവേറ്റു-അതിനായി അവനെ നശിപ്പിക്കാൻ അവർ ആഗ്രഹിച്ചു.

അവർ എങ്ങനെ ആക്രമിക്കും? അവർ അവനെ കുറ്റപ്പെടുത്താൻ കാരണം അന്വേഷിച്ചു, പക്ഷേ അവനിൽ ഒരു തെറ്റും കണ്ടെത്താൻ കഴിഞ്ഞില്ല. എന്തുകൊണ്ട്? കാരണം “അവൻ വിശ്വസ്തനായിരുന്നു” (വാക്യം 4). ഇത് തികച്ചും ഒരു സാക്ഷ്യമാണ്-പ്രത്യേകിച്ച് അവന്റെ ശത്രുക്കളിൽ നിന്ന് അത് കേൾക്കുമ്പോൾ. ധാർമ്മികമായ ഒരു ചെളിക്കുളമായ ഒരു ചുറ്റുപാടിൽ ജീവിച്ചിട്ടും ദാനിയേൽ ശുദ്ധനായിരുന്നു.

കുറ്റമറ്റ സ്വഭാവമുള്ള ഒരാളെ ആക്രമിക്കുന്നത് ഒരു പ്രശ്‌നമാണ്, അതിനാൽ ദാനിയേലിന്റെ ബലഹീനതയുടെ ഒരേയൊരു ബിന്ദുവിൽ ആക്രമിക്കപ്പെട്ടു—ദൈവത്തോടുള്ള അവന്റെ ഭക്തി. എന്തൊരു സാക്ഷ്യം! ദാനിയേലിനെ ആക്രമിക്കാനുള്ള ഏക മാർഗം ദൈവവുമായുള്ള അവന്റെ ബന്ധത്തെ ആക്രമിക്കുക എന്നതായിരുന്നു.

ഉദ്യോഗസ്ഥർ ഒന്നിച്ച് ഗൂഢാലോചന നടത്തി, ദാര്യവേശിന്റെ അഭിമാനത്തെ വഞ്ചിച്ചുകൊണ്ട് ഒരു ഐക്യമുന്നണിയുമായി ദാര്യവേശിനോട് അപേക്ഷിച്ചു (വാ.6-7). അടുത്ത 30 ദിവസത്തേക്ക് ദാര്യവേശിനോടൊഴികെ മറ്റേതെങ്കിലും ദൈവത്തിനോടോ മനുഷ്യനോടോ ഒരു അപേക്ഷയും കഴിക്കുന്നത് നിയമവിരുദ്ധമാക്കുന്ന ഒരു നിയമം സൃഷ്ടിക്കാൻ അവർ അദ്ദേഹത്തോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു. പാർസി പ്രഭുവായ കോരെശിനേക്കാൾ ദാര്യവേശ് താഴ്ന്ന സ്ഥാനം വഹിക്കുന്നതിനാൽ, ഈ കൽപ്പന അവനെ ഒരു ദൈവത്തിന്റെ സ്ഥാനത്തേക്ക് ഉയർത്തുകയും കോരെശ് പരിമിതപ്പെടുത്തിയിരുന്ന അവന്റെ ശക്തിയുടെ ബോധം വർദ്ധിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.

ഈ കൽപ്പന ലംഘിക്കുന്നതിനുള്ള ശിക്ഷ ശ്രദ്ധിക്കുക: “സിംഹങ്ങളുടെ ഗുഹയിൽ ഇട്ടുകളയും” (വാ.7). ഉദ്യോഗസ്ഥരുടെ അസൂയയ്ക്ക് അതിരില്ലായിരുന്നു. ദാനിയേൽ മരിക്കണമെന്ന് അവർ ആഗ്രഹിച്ചു.

ദാര്യവേശ് അവരുടെ കൽപ്പന സ്ഥിരീകരിച്ചു (വാ.9), ഇത് “മേദ്യരുടെയും പാർസികളുടെയും നീക്കം വരാത്ത നിയമപ്രകാരം” ആയതിനാൽ അത് പിൻവലിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. കല്പന 30 ദിവസമായി പരിമിതപ്പെടുത്തിയത് എന്തുകൊണ്ടാണെന്ന് ഇത് വിശദീകരിക്കുന്നു. ദാനിയേൽ മരിച്ചതിനുശേഷം, അവർക്ക് അവരുടെ സാധാരണ ജീവിതത്തിലേക്ക് മടങ്ങാൻ കഴിയും.

പ്രത്യക്ഷത്തിൽ, ദാര്യവേശ് ഒരു നല്ല മനുഷ്യനായിരുന്നു. പക്ഷേ, നമ്മെ എല്ലാവരെയും പോലെ അവനും ബലഹീനതകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. ആ നിമിഷത്തിന്റെ ചൂടിൽ, തന്റെ അഹംഭാവത്തോടെ, അവൻ ഒരു പെട്ടെന്നുള്ള തീരുമാനമെടുത്തു, പ്രാർത്ഥന നിരോധിക്കുന്ന അവരുടെ നിയമത്തിന് അംഗീകാരം നൽകി.

സാക്ഷ്യത്തിന്റെ ശക്തി (6:10-11)

ദാനിയേൽ ദൈവത്തോട് വളരെയധികം ഭക്തിയുള്ളവനായിരുന്നു, കാരണം അന്യായ നിയമങ്ങളോടുള്ള അനുസരണത്തേക്കാൾ പ്രധാനം ദൈവത്തോടുള്ള അനുസരണമാണ്. അനുസരണമുള്ള അനുസരണക്കേടിന്റെ ദൈവവചന തത്ത്വത്തെ ഇത് വ്യക്തമാക്കുന്നു, അതിൽ നാം ദൈവവചനത്തേയോ മനുഷ്യനേയോ അനുസരിക്കുന്നത് തിരഞ്ഞെടുക്കണം. പുതിയ നിയമത്തിൽ, അപ്പോസ്തലന്മാരോട് പ്രസംഗിക്കുന്നത് നിർത്താൻ കൽപ്പിക്കപ്പെട്ടപ്പോൾ അവർ ഈ തത്വം അനുഷ്ഠിച്ചതായി നാം കാണുന്നു. അവർ പറഞ്ഞു, “മനുഷ്യരെക്കാൾ ദൈവത്തെ അനുസരിക്കേണ്ടതാകുന്നു.” (പ്രവൃത്തികൾ 5:29).

എഴുത്ത് ഒപ്പിട്ടതായി അറിഞ്ഞപ്പോൾ ദാനിയേൽ വീട്ടിലേക്ക് പോയി. യെരൂശലേമിന് നേരെ തുറന്നിട്ട തന്റെ മാളികമുറിയിൽ, അവൻ അന്നു മൂന്നു പ്രാവശ്യം മുട്ടുകുത്തി, തന്റെ ദൈവസന്നിധിയിൽ പ്രാർത്ഥിക്കുകയും നന്ദി പറയുകയും ചെയ്തു. (വാ.10)

ദാനിയേൽ അന്യായമായ നിയമത്തെ പ്രാർത്ഥിച്ചുകൊണ്ട് അനുസരിച്ചില്ല. അശുദ്ധമായ ചുറ്റുപാടിൽ ശുദ്ധമായ ജീവിതത്തിന്റെ രഹസ്യം ഇതാണ്. അവൻ തന്റെ പതിവ് കാര്യങ്ങളിൽ ഏർപ്പെട്ടുകൊണ്ട് മാറ്റം വരുത്താനോ ആൾക്കൂട്ടത്തെ തൃപ്തിപ്പെടുത്താൻ വേണ്ടി മാറാൻ പോലും തയ്യാറായില്ല.

അപ്പോൾ ഈ പുരുഷന്മാർ ഒരുമിച്ചുകൂടി, ദാനിയേൽ തന്റെ ദൈവത്തിന്റെ മുമ്പാകെ പ്രാർത്ഥിക്കുന്നതും യാചിക്കുന്നതും കണ്ടു (വാക്യം 11).

ദാനിയേൽ അവരുടെ നിയമം ലംഘിച്ചു കാരണം അത് ദൈവത്തിന്റെ നിയമം ലംഘിക്കുന്നതായിരുന്നു -അങ്ങനെ അയാൾ പിടിക്കപ്പെട്ടു. പക്ഷേ പിടിക്കപ്പെടുമോ എന്ന ഭയം അവനെ പിന്തിരിപ്പിച്ചില്ല. ദൈവത്തെ അനുസരിക്കുന്നതിന്റെ അനന്തരഫലങ്ങൾ സ്വീകരിക്കാൻ ദാനിയേൽ തയ്യാറായിരുന്നു. ഇത് കഠിനവും എന്നാൽ സുപ്രധാനവുമായ ഒരു പാഠമാണ്. രണ്ട് കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിൽ വയ്ക്കുക:

• ശരിയായ കാര്യം ചെയ്യുന്നതിന്റെ അനന്തരഫലങ്ങൾ സ്വീകരിക്കാൻ നാം തയ്യാറായിരിക്കണം. അപ്പോസ്തലനായ പത്രോസ് പറഞ്ഞു, “നീതിനിമിത്തം കഷ്ടം സഹിക്കേണ്ടി വന്നാലും നിങ്ങൾ ഭാഗ്യവാന്മാർ” (1 പത്രോ. 3:14).

• ജീവിതം നമ്മെ അന്യായമായി സിംഹങ്ങളുടെ ഗുഹയിലേക്ക് എറിയുമ്പോഴും ദൈവം നിയന്ത്രണത്തിലാണ്.

ദൈവത്തോട് പ്രാർത്ഥിക്കുന്നതിനിടയിൽ ദാനിയേൽ പിടിക്കപ്പെട്ടു, നീതിക്കുവേണ്ടി അവൻ കഷ്ടമനുഭവിക്കും. എന്നാൽ അവൻ ദൈവത്തെ മഹത്വപ്പെടുത്താൻ തയ്യാറായി.

ദൈവത്തിന്റെ സമാധാനം (6:12-17)

ഉടനെ അവർ രാജസന്നിധിയിൽ ചെന്നു രാജാവിന്റെ വിരോധകല്പനയെക്കുറിച്ചു സംസാരിച്ചു: രാജാവേ, മുപ്പതു ദിവസത്തേക്കു തിരുമേനിയോടല്ലാതെ യാതൊരു ദേവനോടോ മനുഷ്യനോടോ അപേക്ഷ കഴിക്കുന്ന ഏതു മനുഷ്യനെയും സിംഹങ്ങളുടെ ഗുഹയിൽ ഇട്ടുകളയും എന്നിങ്ങനെ ഒരു കല്പന എഴുതിച്ചിട്ടില്ലയോ എന്നു ചോദിച്ചു; അതിന്നു രാജാവു: മേദ്യരുടെയും പാർസികളുടെയും നീക്കം വരാത്ത നിയമപ്രകാരം ആ കാര്യം ഉറപ്പുതന്നേ എന്നുത്തരം കല്പിച്ചു. അതിന്നു അവർ രാജസന്നിധിയിൽ രാജാവേ, യെഹൂദാപ്രവാസികളിൽ ഒരുത്തനായ ദാനീയേൽ തിരുമേനിയെയാകട്ടെ തിരുമനസ്സുകൊണ്ടു എഴുതിച്ച വിരോധകല്പനയാകട്ടെ കൂട്ടാക്കാതെ, ദിവസം മൂന്നു പ്രവാശ്യം അപേക്ഷ കഴിച്ചുവരുന്നു എന്നു ഉണർത്തിച്ചു.(വാക്യം12-13).

ഈ മനുഷ്യർ തീർച്ചയായും തന്ത്രശാലികളായിരുന്നു. ആദ്യം, അവർ ദാര്യവേശിനെ തന്റെ നീക്കം വരാത്ത നിയമത്തെക്കുറിച്ച് ഓർമ്മിപ്പിച്ചു. തുടർന്ന് സത്യവും പരദൂഷണവും ഇടകലർന്ന ആരോപണവുമായി അവർ ആക്രമണം അഴിച്ചുവിട്ടു. ദാനിയേൽ രാജാവിനെ അവഗണിച്ചിരുന്നില്ല, എന്നാൽ അവൻ തന്റെ ദൈവത്തെ അവഗണിക്കാൻ വിസമ്മതിച്ചു.

രാജാവു ഈ വാക്കു കേട്ടപ്പോൾ അത്യന്തം വ്യസനിച്ചു, ദാനീയേലിനെ രക്ഷിപ്പാൻ മനസ്സുവെച്ചു അവനെ രക്ഷിപ്പാൻ സൂര്യൻ അസ്തമിക്കുവോളം പ്രയത്നം ചെയ്തു. എന്നാൽ ആ പുരുഷന്മാർ രാജാവിന്റെ അടുക്കൽ ബദ്ധപ്പെട്ടു ചെന്നു: രാജാവേ, രാജാവു ഉറപ്പിക്കുന്ന ഒരു വിരോധകല്പനയോ നിയമമോ മാറ്റിക്കൂടാ എന്നിങ്ങനെയാകുന്നു മേദ്യരുടെയും പാർസികളുടെയും നിയമം എന്നു ബോദ്ധ്യമായിരിക്കേണം എന്നു രാജാവോടു ഉണർത്തിച്ചു.” (വാ. 14-15).

എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് അവൻ ഒടുവിൽ മനസ്സിലാക്കിയതായി ദാര്യവേശിന്റെ പ്രതികരണം കാണിക്കുന്നു, കാരണം അവൻ “അവനോടുതന്നെ അത്യന്തം അതൃപ്തനായിരുന്നു.” അവൻ മോശമായ വിധി പ്രഖ്യാപിച്ചതിൽ ദുഃഖിതനായിരുന്നു. അവന് ദാനിയേലിനോടോ ദാനിയേലിന്റെ പെരുമാറ്റത്തിലോ അതൃപ്തിയുണ്ടായിരുന്നില്ല മറിച്ച് സ്വന്തം അഹംഭാവത്തിൽ തോന്നിയിരുന്നു.

വിഡ്ഢിത്തമായ കൽപ്പനയുടെ അനന്തരഫലങ്ങൾ ദാനിയേൽ അനുഭവിക്കരുതെന്നതിനാൽ അവന്റെ മോചനത്തിനായി ദാര്യവേശ് പ്രയത്നിച്ചു (വാ.14). അവൻ നിയമപരമായ പഴുതുകൾ തേടി, പക്ഷേ ഒന്നുമുണ്ടായില്ല. അവന്റെ പ്രവർത്തനങ്ങളുടെ ആഘാതം കണ്ടപ്പോൾ അവൻ വളരെ വൈകിപ്പോയതായി മനസ്സിലാക്കി. ഫലത്തിൽ, ദാര്യവേശ് സ്വന്തം നിയമത്താൽ കുടുക്കപ്പെട്ടു (വാ.15). ഒരു പോംവഴിയുമില്ല – ദാനിയേലിനെ വധിക്കേണ്ടിവന്നു.

അങ്ങനെ രാജാവിൻ കല്പനയാൽ അവർ ദാനീയേലിനെ കൊണ്ടുവന്നു സിംഹങ്ങളുടെ ഗുഹയിൽ ഇട്ടുകളഞ്ഞു; രാജാവു ദാനീയേലിനോടു സംസാരിച്ചു: നീ ഇടവിടാതെ സേവിച്ചുവരുന്ന നിന്റെ ദൈവം നിന്നെ രക്ഷിക്കും എന്നു കല്പിച്ചു. അവർ ഒരു കല്ലുകൊണ്ടുവന്നു ഗുഹയുടെ വാതിൽക്കൽ വെച്ചു, ദാനീയേലിനെക്കുറിച്ചുള്ള നിർണ്ണയത്തിന്നു മാറ്റം വരാതെയിരിക്കേണ്ടതിന്നു രാജാവു തന്റെ മോതിരംകൊണ്ടും മഹത്തുക്കളുടെ മോതിരംകൊണ്ടും അതിന്നു മുദ്രയിട്ടു. (വാ. 16-17).

ദൈവത്തെ തുടർച്ചയായി സേവിക്കുക എന്ന കുറ്റത്തിന് കുറ്റക്കാരനാണെന്ന് കണ്ടെത്തിയതിനാൽ (വാക്യം 16), ദാനിയേൽ സിംഹങ്ങളുടെ ഗുഹയിലേക്ക് എറിയപ്പെട്ടു. തടവുകാരെ പീഡിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടിയാണ് ഈ സിംഹങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നത്. അവയെ സാധാരണയായി പട്ടിണിക്കിടുകയും അവയോട് മോശമായി പെരുമാറുകയും ഉപദ്രവിക്കുകയും
ചെയ്തു, അങ്ങനെ അവ ഒരു മനുഷ്യനെ കീറിമുറിക്കും.

നിരാശയോടെ, ദാര്യവേശ് ദാനിയേലിന്റെ വധശിക്ഷ വിധിച്ചതിൽ സാന്ത്വനപ്പെടുത്താൻ ശ്രമിച്ചു (v.16). തുടർന്ന് ഗുഹ ഒരു കല്ലുകൊണ്ട് മൂടി അടച്ചു (വാക്യം 17).

കല്ല് അടച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ സിംഹങ്ങളുടെ ഗുഹയ്ക്കുള്ളിൽ എന്താണ് സംഭവിച്ചതെന്ന് നിങ്ങൾ എപ്പോഴെങ്കിലും ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ? ഒരു ബൈബിൾ പണ്ഡിതൻ അഭിപ്രായപ്പെടുന്നത് ദാനിയേൽ ഗുഹയിലേക്ക് തെറിച്ചുവീഴുകയും സിംഹങ്ങൾ അവനെ സമീപിക്കുകയും ചെയ്‌തു—വരാനിരിക്കുന്ന തണുത്ത രാത്രിയിൽ ഊഷ്‌മളതയും ആശ്വാസവും നൽകാനായി അവ അവന്റെ ചുറ്റും കിടക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രമായിരുന്നു!

ദൈവത്തിന്റെ സംരക്ഷണം (6:18-23)

ദാനിയേൽ സിംഹങ്ങളോടൊപ്പം സമാധാനത്തോടെ ഉറങ്ങുമ്പോൾ, ദാര്യവേശിന് തികച്ചും വ്യത്യസ്തമായ ഒരു രാത്രിയായിരുന്നു. ഇത് നിര്‍ദ്ദോഷമനസ്സാക്ഷിയും (ദാനിയേലിന്റെ) കുറ്റബോധം നിറഞ്ഞ ഹൃദയവും (ദാര്യവേശിന്റെ) തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം ഉയർത്തിക്കാണിക്കുന്നു.

പിന്നെ രാജാവു രാജധാനിയിൽ ചെന്നു ഉപവസിച്ചു രാത്രി കഴിച്ചു; അവന്റെ സന്നിധിയിൽ വെപ്പാട്ടികളെ കൊണ്ടുവന്നില്ല; ഉറക്കം അവനെ വിട്ടുപോയി. (വാക്യം 18).

ഉത്കണ്ഠ, കുറ്റബോധം, ഉറക്കമില്ലായ്മ, വിശപ്പില്ലായ്മ-എല്ലാം തന്റെ ഉദ്യോഗസ്ഥരുടെ ദുഷിച്ച ഗൂഢാലോചന തിരിച്ചറിയുന്നതിൽ ദാര്യവേശ് പരാജയപ്പെട്ടതിന്റെ ഫലങ്ങളായിരുന്നു. അങ്ങനെ, രാജാവ് എഴുന്നേറ്റ് സിംഹങ്ങളുടെ ഗുഹയിലേക്ക് പോയി.

ഗുഹയുടെ അരികെ എത്തിയപ്പോൾ അവൻ ദുഃഖശബ്ദത്തോടെ ദാനീയേലിനെ വിളിച്ചു. രാജാവു ദാനീയേലിനോടു സംസാരിച്ചു: ജീവനുള്ള ദൈവത്തിന്റെ ദാസനായ ദാനീയേലേ, നീ ഇടവിടാതെ സേവിച്ചുവരുന്ന നിന്റെ ദൈവം സിംഹങ്ങളിൽനിന്നു നിന്നെ രക്ഷിപ്പാൻ പ്രാപ്തനായോ എന്നു ചോദിച്ചു. ദാനീയേൽ രാജാവിനോടു: രാജാവു ദീർഘായുസ്സായിരിക്കട്ടെ. സിംഹങ്ങൾ എനിക്കു കേടുവരുത്താതിരിക്കേണ്ടതിന്നു എന്റെ ദൈവം തന്റെ ദൂതനെ അയച്ചു അവയുടെ വായടെച്ചുകളഞ്ഞു; അവന്റെ സന്നിധിയിൽ ഞാൻ കുറ്റമില്ലാത്തവൻ; രാജാവേ, തിരുമുമ്പിലും ഞാൻ ഒരു ദോഷവും ചെയ്തിട്ടില്ല എന്നു ഉണർത്തിച്ചു. അപ്പോൾ രാജാവു അത്യന്തം സന്തോഷിച്ചു, ദാനീയേലിനെ ഗുഹയിൽനിന്നു കയറ്റുവാൻ കല്പിച്ചു; അവർ ദാനീയേലിനെ ഗുഹയിൽനിന്നു കയറ്റി; അവൻ തന്റെ ദൈവത്തിൽ വിശ്വസിച്ചിരുന്നതുകൊണ്ടു അവന്നു യാതൊരു കേടും പറ്റിയതായി കണ്ടില്ല.(വാ. 20-23).

ഉറക്കമില്ലാത്ത ഒരു രാത്രിക്ക് ശേഷം ദാര്യവേശ് എന്താണ് സംഭവിച്ചതെന്ന് കാണാൻ പോയി. ഒരു മനുഷ്യജീവനും പിടിച്ചു നിർത്താൻ സാധിക്കാത്ത ആ ഗുഹയിലേക്ക് വിളിച്ചപ്പോൾ അവൻ ദയനീയനായിരുന്നു. ദാര്യവേശിന്റെ വാക്കുകളിൽപ്പോലും, ദാനിയേലിന്റെ ജീവിതം അവനിൽ ചെലുത്തിയ അഗാധമായ സ്വാധീനം നാം കാണുന്നു: “നീ ഇടവിടാതെ സേവിച്ചുവരുന്ന നിന്റെ ദൈവം സിംഹങ്ങളിൽനിന്നു നിന്നെ രക്ഷിപ്പാൻ പ്രാപ്തനായോ?” ദൈവം ദാനിയേലിനെ സിംഹങ്ങളിൽ നിന്ന് സംരക്ഷിച്ചതിന്റെ സാധ്യത പോലും ദാര്യവേശ് ചിന്തിച്ചു എന്നത് അതിശയകരമാണ്. അപ്പോൾ, ഇരുട്ടിൽ നിന്ന്, ദൈവമാണ് തന്നെ സംരക്ഷിച്ചതെന്ന ശാന്തവും ആത്മവിശ്വാസമുള്ളതുമായ ദാനിയേലിന്റെ മറുപടി ലഭിച്ചു.

ദാനിയേലിന് പരിക്കില്ല, കാരണം അവൻ തന്റെ ദൈവത്തിൽ വിശ്വസിച്ചു (6:23). എബ്രായർ 11:33-ൽ ദാനിയേലിന്റെ വിശ്വാസമാണ് “സിംഹങ്ങളുടെ വായ് അടക്കിയത്” എന്നും നമ്മോടു പറയുന്നു. തീർച്ചയായും, എബ്രായർ 11:35-40 സൂചിപ്പിക്കുന്നത് പോലെ, എല്ലായ്‌പ്പോഴും തന്റെ മക്കളെ വിടുവിക്കുക എന്നത് ദൈവത്തിന്റെ ഇഷ്ടമല്ല. ആദിമസഭയിൽ, പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവാത്ത ആയിരക്കണക്കിന് രക്തസാക്ഷികളെ സിംഹങ്ങൾക്ക് ഭക്ഷണമായി നൽകുകയും നിത്യതയിലേക്ക് നയിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തു. ദൈവം ഏതെങ്കിലും പ്രത്യേക നിമിഷത്തിൽ വിടുവിച്ചാലും ഇല്ലെങ്കിലും, വിടുവിക്കാനുള്ള അവന്റെ കഴിവ് ഒരിക്കലും കുറയുന്നില്ല. അവൻ എപ്പോഴും കഴിവുള്ളവനാണ്.

ദാര്യവേശിന്റെ രാജശാസനകൾ (6:24-28)

പിന്നെ രാജാവിന്റെ കല്പനയാൽ, അവൻ ദാനീയേലിനെ കുറ്റം ചുമത്തിയവരെ കൊണ്ടുവന്നു, അവരെയും മക്കളെയും ഭാര്യമാരെയും സിംഹങ്ങളുടെ ഗുഹയിൽ ഇട്ടുകളഞ്ഞു; അവർ ഗുഹയുടെ അടിയിൽ എത്തുമ്മുമ്പെ സിംഹങ്ങൾ അവരെ പിടിച്ചു, അവരുടെ അസ്ഥികളൊക്കെയും തകർത്തുകളഞ്ഞു. (വാക്യം 24).

എസ്ഥേറിന്റെ പുസ്‌തകത്തിലെ ഹാമാനെ അവന്റെ സ്വന്തം കഴുമരത്തിൽ തൂക്കിലേറ്റിയതുപോലെ, കുറ്റാരോപിതർ സിംഹങ്ങളുടെ ഗുഹയിൽ എറിയപ്പെട്ടു, അവിടെ അവർ ദാനിയേലിനു വേണ്ടി ഉദ്ദേശിച്ച വിധി അനുഭവിച്ചു.

അന്നു ദാർയ്യാവേശ്‌രാജാവു സർവ്വഭൂമിയിലും വസിക്കുന്ന സകലവംശങ്ങൾക്കും ഭാഷക്കാർക്കും എഴുതിയതെന്തെന്നാൽ: നിങ്ങൾക്കു ശുഭം വർദ്ധിച്ചുവരട്ടെ. എന്റെ രാജാധിപത്യത്തിൽ ഉൾപ്പെട്ട ഏവരും ദാനീയേലിന്റെ ദൈവത്തിന്റെ മുമ്പാകെ ഭയഭക്തിയോടിരിക്കേണമെന്നു ഞാൻ ഒരു തീർപ്പു കല്പിക്കുന്നു; അവൻ ജീവനുള്ള ദൈവവും എന്നേക്കും നിലനില്ക്കുന്നവനും അവന്റെ രാജത്വം നശിച്ചു പോകാത്തതും അവന്റെ ആധിപത്യം അവസാനംവരാത്തതും ആകുന്നു. അവൻ രക്ഷിക്കയും വിടുവിക്കയും ചെയ്യുന്നു; അവൻ ആകാശത്തിലും ഭൂമിയിലും അടയാളങ്ങളും അത്ഭുതങ്ങളും പ്രവർത്തിക്കുന്നു; അവൻ ദാനീയേലിനെ സിംഹവായിൽനിന്നു രക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു. (വാ. 25-27).

നെബൂഖദ്‌നേസർ നൽകിയതിനേക്കാൾ ശക്തമായ വിശ്വാസ പ്രസ്താവനയാണിത്.(4:34-35,37)

എന്നാൽ ദാനീയേൽ ദാർയ്യാവേശിന്റെ വാഴ്ചയിലും പാർസിരാജാവായ കോരെശിന്റെ വാഴ്ചയിലും ശുഭപ്പെട്ടിരുന്നു. (വാക്യം 28).

ദാനിയേൽ സങ്കീർത്തനം 1:3 ന്റെ സാക്ഷാല്‍ക്കാരമായിരുന്നു, “അവൻ, ആറ്റരികത്തു നട്ടിരിക്കുന്നതും തക്കകാലത്തു ഫലം കായ്ക്കുന്നതും ഇലവാടാത്തതുമായ വൃക്ഷംപോലെ ഇരിക്കും; അവൻ ചെയ്യുന്നതൊക്കെയും സാധിക്കും”. ദൈവം നിശ്ചയമായും ദാനിയേലിനെ അനുഗ്രഹിച്ചു.

പ്രയോഗം

നൂറുകണക്കിനു വർഷങ്ങൾക്കുശേഷം കഥ വായിക്കുമ്പോൾ, അതിന്റെ ഫലം നമുക്കറിയാം-പക്ഷേ ദാനിയേലിന് അത് മനസ്സിലായില്ല. അവന് ദൈവത്തിന്റെ കഴിവ് അറിയാമായിരുന്നു, പക്ഷേ ദൈവത്തിന്റെ പദ്ധതി അവന് അറിയില്ലായിരുന്നു. അവന് ഒന്നുമാത്രമേ അറിയുമായിരുന്നുള്ളൂ, തന്റെ ദൈവത്തെ ബഹുമാനിക്കുന്നതിനായി ജീവിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. തന്റെ നാളിലെ ഏറ്റവും ശക്തമായ ഭരണകൂടത്തിന് കീഴടങ്ങുന്നതിനുപകരം ദൈവത്തെ അനുസരിക്കാൻ ഒരു തീരുമാനം എടുക്കുക എന്നതാണ് അതിനർത്ഥം.

തന്റെ ഹൃദയം ദൈവത്തോട് പ്രകടിപ്പിക്കാതെ തനിക്ക് അതിജീവിക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് ദാനിയേലിനും അറിയാമായിരുന്നു. ദൈവവചനം പാലും മാംസവും ജീവന്റെ അപ്പവുമാണെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. എന്നാൽ പ്രാർത്ഥനയാണ് അതിന്റെ ശ്വാസം. നിങ്ങൾക്ക് ഭക്ഷണമില്ലാതെ വളരെക്കാലം ജീവിക്കാൻ കഴിയും, എന്നാൽ ശ്വാസം കൂടാതെ കുറച്ചധികം നിമിഷങ്ങൾ അതിജീവിക്കാൻ നിങ്ങൾക്ക് കഴിയില്ല. അത്രത്തോളം പ്രധാനമാണ് പ്രാർത്ഥന. എന്നാൽ നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൽ നാം പ്രാർത്ഥനയ്ക്ക് അത്തരത്തിലുള്ള മുൻഗണന നൽകുന്നുണ്ടോ? ഇതാണ് മതേതര സംസ്കാരത്തിന്റെ നടുവിലുള്ള ആത്മീയ ജീവിതത്തിന്റെ സത്ത.