യേയേശു തന്റെ ജനനം, മരണം, പുനരുത്ഥാനം എന്നിവയിലൂടെ ഭൂമിയിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്ന രോഗശാന്തിയും സമാധാനവും എന്റെ ഓർമ്മയിലേക്ക് പിന്നെയും വന്നു. ആരാധന, വിവാഹം, നീതി എന്നിവയിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ച് ഒരു ബൈബിൾ പഠനം ഞങ്ങളുടെ സഭ നടത്തി. അതിലെ അവസാന സന്ദേശം ലോകത്തിലെ അനീതി നീക്കുവാനായി ആദ്യം നമ്മുടെ ഹൃദയത്തിലെ അനീതി നീക്കുന്നതിനെപ്പറ്റി ആയിരുന്നു.

പ്രഭാത ആരാധന കഴിഞ്ഞ്, ഓഡിറ്റോറിയത്തിന്റെ മുൻവശത്ത് ഒരാൾ എന്നെ സമീപിച്ച് എന്നോട് ക്ഷമിക്കണമെന്ന് ആവശ്യപ്പെട്ടു. ഞാൻ ഉടനെ അദ്ദേഹവുമായി നടത്തിയ ഇടപെടലുകൾ എന്റെ മനസ്സിൽ അരിച്ചുപെറുക്കി, ഞാൻ അദ്ദേഹത്തെ വ്രണപ്പെടുത്തുവാൻ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞോ ചെയ്തോ എന്ന് ഓർക്കുവാൻ ശ്രമിച്ചു. ഒന്നും മനസ്സിൽ വന്നില്ല. ഞാൻ ചോദിച്ചു, “ഞാൻ എന്താണ് ചെയ്തത്?” തന്നെ വ്രണപ്പെടുത്തുവാൻ ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്തിട്ടില്ലെന്ന് അദ്ദേഹം എന്നോട് പറഞ്ഞു, പകരം അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഹൃദയത്തിൽ എന്തോ സൂക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.

“സീനിയർ ടീച്ചിംഗ് പാസ്റ്ററുടെ സ്ഥാനത്തേക്ക് നിങ്ങളെ സ്ഥാനാർത്ഥിയായി സഭ പരിചയപ്പെടുത്തിയപ്പോൾ, ഞാൻ നിങ്ങൾക്ക് വോട്ട് ചെയ്തില്ല.” അതൊരു വലിയ വെളിപ്പെടുത്തലായിരുന്നില്ല. “ഒരുപാട് ആളുകൾ എനിക്ക് വോട്ട് ചെയ്തിട്ടില്ലെന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ട്.” അപൂർവ്വമായി മാത്രമേ ചിലർക്ക് 100 ശതമാനം വോട്ട് ലഭിക്കൂ; ഒരു ശുശ്രൂഷാസ്ഥാനത്തിനായുള്ള തിരഞ്ഞെടുപ്പിന്റെ സ്വഭാവം അതാണ്. എന്നാലും അദ്ദേഹം പിന്നീട് പറഞ്ഞത് എന്നെ ഞെട്ടിച്ചു.

“ഞാൻ എന്തുകൊണ്ടാണ് നിങ്ങൾക്ക് വോട്ട് ചെയ്യാതിരുന്നതെന്ന് നിങ്ങൾ അറിയണം. മുൻകാലങ്ങളിലെ മുൻവിധികൾ കാരണം, മറ്റു ജാതികളിൽപ്പെട്ട ആളുകളോട് ഞാൻ വെറുപ്പും വംശീയ വിദ്വേഷവും വളർത്തിയെടുത്തിയിരുന്നു. നിങ്ങൾ മറ്റൊരു ജാതിയിൽ നിന്നുള്ളതായതിനാൽ ഞാൻ നിങ്ങൾക്ക് വോട്ട് ചെയ്തില്ല. കവിളിലൂടെ കണ്ണുനീർ ഒഴുകി അദ്ദേഹം ചോദിച്ചു, “ദയവായി എന്നോട് ക്ഷമിക്കുമോ?”

അദ്ദേഹത്തിന്റെ അഭ്യർത്ഥനയുടെ പ്രാധാന്യം മനസ്സിലാക്കാതെ, അത് ഒരു പ്രശ്നമല്ലെന്ന് ഞാൻ നിസ്സംഗതയോടെ പറഞ്ഞു. അദ്ദേഹം എന്റെ തോളിൽ പിടിച്ച് എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു: “കേൾക്കൂ! നിങ്ങൾക്ക് മനസ്സിലാകുന്നില്ല, മുൻവിധിയുടെ ചവര്‍ എന്റെ മകന്റെ ജീവിതത്തിലേക്കും പകരുവാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല; അതിനാൽ നിങ്ങൾ ശരിക്കും എന്നോട് ക്ഷമിക്കണമെന്ന് ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു; എനിക്ക് തെറ്റുപറ്റി! കഴിഞ്ഞ വർഷം,എന്റെ ജീവിതത്തെ സ്വാധീനിക്കുവാൻ ദൈവം നിങ്ങളെയും നിങ്ങളുടെ പ്രസംഗത്തെയും ഉപയോഗിച്ചു!”ഞാൻ അദ്ദേഹത്തോട് ക്ഷമിച്ചു, ഞങ്ങൾ ഏറെ നേരം പരസ്പരം കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കരഞ്ഞു.

അടുത്ത ആഴ്‌ച ഞങ്ങൾ പരമ്പര പൂർത്തിയാക്കിയപ്പോൾ, അതവരുടെ ജീവിതത്തെ എങ്ങനെ ബാധിച്ചുവെന്ന് ഓരോരുത്തരും പങ്കിട്ടു. തലേ ആഴ്‌ച എന്നെ സമീപിച്ചയാൾ എഴുന്നേറ്റുനിന്ന് എന്നോട് പങ്കുവെച്ചത് സഭയോടും പങ്കുവെച്ചു. അപ്രതീക്ഷിതമായി സഭ എഴുന്നേറ്റു നിന്ന് കൈയടിച്ചും വിസിലടിച്ചും അത് ആഘോഷിച്ചു. യേശു ഒരു മതിൽ തകർക്കുകയായിരുന്നു, അവൻ തന്റെ ശരീരത്തിൽ ഏകത്വം സൃഷ്ടിക്കുകയായിരുന്നു.

രണ്ടായിരം വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ്, അതേ ക്രിസ്തു – ഒരു കന്യകയിൽ ജനിച്ച്, ഒരു പൂർണ്ണതയുള്ള ജീവിതം നയിച്ചു, ഒരു വീണ്ടെടുപ്പിന്റെ മരണം മരിച്ചു, ജീവനിലേക്ക് ഉയിർത്തെഴുന്നേറ്റു – വർഷങ്ങളായി അവരെ വേർപെടുത്തിയിരുന്ന യഹൂദർക്കും വിജാതീയർക്കും ഇടയിലുള്ള മതിൽ തകർത്തു. ഈ മതിൽ ഭൗതികമായ ഒരു തടസ്സമായിരുന്നില്ല, മറിച്ച് ആത്മീയമായിരുന്നു. പരസ്പരവൈരവും   മതവിദ്വേഷങ്ങളും  യഹൂദന്മാരെയും വിജാതീയരെയും വേർപെടുത്തിയിരുന്നു.

ക്രിസ്തുമസ്സിലെ സ്വപ്നം

ഇർവിംഗ് ബെർലിനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ക്രിസ്തുമസ് സന്തോഷമല്ല, സങ്കടമായിരുന്നു. 1928-ലെ ക്രിസ്തുമസ് ദിനത്തിൽ “വൈറ്റ് ക്രിസ്തുമസ്” എന്ന ഗാനത്തിന്റെ രചയിതാവിന് തന്റെ കുഞ്ഞിനെ നഷ്ടപ്പെട്ടു. കഴിഞ്ഞനാളുകളിലെ അവധിക്കാലത്തെ സന്തോഷങ്ങൾക്കായി കൊതിക്കുന്ന അദ്ദേഹത്തിന്റെ തീവ്രമായ ഗാനം, രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധസമയത്ത് വൻജനപ്രീതി നേടി, നാട്ടിൽ ക്രിസ്തുമസ് സ്വപ്നം കാണുന്ന വിദേശ സൈനികർക്കിടയിൽ അത് പ്രതിധ്വനികൾ സൃഷ്ടിച്ചു.