ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തില്‍ വസിക്കുന്നു
ചിലപ്പോഴൊക്കെ കുട്ടികളുടെ വാക്കുകള്‍ ദൈവികസത്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് ആഴമായ ഒരു ബോധ്യം നമുക്കു നല്‍കാറുണ്ട്. എന്റെ മകള്‍ ചെറുപ്പമായിരുന്നപ്പോള്‍, ഒരു വൈകുന്നേരം, ക്രിസ്തീയ വിശ്വാസത്തിന്റെ ഒരു മഹത്തായ രഹസ്യത്തെക്കുറിച്ചു ഞാന്‍ അവളോടു പറഞ്ഞു - ദൈവം തന്റെ പുത്രനിലൂടെയും ആത്മാവിലൂടെയും ദൈവമക്കളില്‍ വസിക്കുന്നു എന്ന സത്യം. കിടക്കയില്‍ ഞാന്‍ അവളെ ചേര്‍ത്തുപിടിച്ചുകൊണ്ട്, യേശു അവളോടുകൂടെയും അവളിലും ഉണ്ടെന്നു ഞാന്‍ പറഞ്ഞു. “യേശു എന്റെ വയറ്റിലാണോ?'' അവള്‍ ചോദിച്ചു. “ഇല്ല, നീ യേശുവിനെ വിഴുങ്ങിയിട്ടില്ലല്ലോ,” ഞാന്‍ മറുപടി പറഞ്ഞു. “പക്ഷേ, യേശു നിന്നോടുകൂടെയുണ്ട്.’’
യേശു “അവളുടെ വയറ്റില്‍’' എന്ന എന്റെ മകളുടെ അക്ഷരീയവിവര്‍ത്തനം എന്നെ പിടിച്ചുനിര്‍ത്തി ചിന്തിപ്പിച്ചു. യേശുവിനെ എന്റെ രക്ഷകനാകാന്‍ ഞാന്‍ ആവശ്യപ്പെട്ടപ്പോള്‍, അവിടുന്ന് വന്ന് എന്റെ ഉള്ളില്‍ വസിച്ചതെങ്ങനെയെന്നു ഞാന്‍ ചിന്തിച്ചു.
ക്രിസ്തു “വിശ്വാസത്താല്‍ അവരുടെ ഹൃദയങ്ങളില്‍ വസിക്കുവാന്‍'’ പരിശുദ്ധാത്മാവ് എഫെസൊസിലെ വിശ്വാസികളെ ശക്തിപ്പെടുത്തണമെന്നു പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചപ്പോള്‍, അപ്പൊസ്തലനായ പൗലൊസ് ഈ മര്‍മ്മത്തെക്കുറിച്ചു പരാമര്‍ശിച്ചു (എഫെസ്യര്‍ 3:17). യേശു ഉള്ളില്‍ വസിക്കുന്നതിനാല്‍, അവിടുന്ന് അവരെ എത്രമാത്രം ആഴത്തില്‍ സ്‌നേഹിക്കുന്നുവെന്ന് അവര്‍ക്കു മനസ്സിലാക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞു. ഈ സ്‌നേഹത്താല്‍ പ്രചോദിതരായ അവര്‍ തങ്ങളുടെ വിശ്വാസത്തില്‍ പക്വത പ്രാപിക്കുകയും മറ്റുള്ളവരെ താഴ്മയോടും സൗമ്യതയോടും സ്‌നേഹിക്കുകയും സ്‌നേഹത്തില്‍ സത്യം സംസാരിക്കുകയും ചെയ്യും (4:2, 25).
യേശു തന്റെ ശിഷ്യന്മാരുടെയുള്ളില്‍ വസിക്കുന്നു എന്നതിനര്‍ത്ഥം, തങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് യേശുവിനെ സ്വീകരിച്ചവരെ അവിടുത്തെ സ്‌നേഹം ഒരിക്കലും കൈവിടുകയില്ല എന്നാണ്. പരിജ്ഞാനത്തെ കവിയുന്ന അവിടുത്തെ സ്‌നേഹം (3:19) നമ്മെ യേശുവില്‍ വേരുറപ്പിക്കുകയും അവിടുന്നു നമ്മെ എത്ര ആഴത്തില്‍ സ്‌നേഹിക്കുന്നുവെന്ന് മനസ്സിലാക്കാന്‍ സഹായിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
കുട്ടികള്‍ക്കായി എഴുതിയ ഈ വാക്കുകള്‍, അത് ഏറ്റവും മികച്ച നിലയില്‍ പറയുന്നത്: “അതെ, യേശു എന്നെ സ്‌നേഹിക്കുന്നു!''
കരുണ കാണിക്കുക
റുവാണ്ടന്‍ വംശഹത്യയില്‍ തന്റെ ഭര്‍ത്താവിനെയും മക്കളില്‍ ചിലരെയും കൊന്ന മനശ്ശെയോട് അവള്‍ എങ്ങനെ ക്ഷമിച്ചുവെന്ന് അയവിറക്കിക്കൊണ്ടു ബിയാത്ത പറഞ്ഞു, “എന്റെ ക്ഷമ യേശു ചെയ്തതിനെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്. എല്ലാക്കാലത്തെയും സകല ദുഷ്പ്രവൃത്തികള്‍ക്കുമുള്ള ശിക്ഷ അവിടുന്ന് ഏറ്റെടുത്തു. അവിടുത്തെ കുരിശാണു നാം വിജയം കണ്ടെത്തുന്ന സ്ഥലം - ഏക സ്ഥലം!’’ ബിയാത്തയോട് - ദൈവത്തോടും - ക്ഷമ യാചിച്ചുകൊണ്ട് മനശ്ശെ ഒന്നിലധികം പ്രാവശ്യം ബിയാത്തയ്ക്കു ജയിലില്‍നിന്നു കത്തെഴുതി. തന്നെ വിടാതെ പിന്‍തുടരുന്ന പതിവു പേടിസ്വപ്‌നങ്ങളെക്കുറിച്ച് അയാള്‍ കത്തില്‍ വിശദീകരിച്ചു. കുടുംബത്തെ കൊന്നതിന് അവനെ വെറുക്കുന്നുവെന്നു പറഞ്ഞ് ആദ്യം അവള്‍ക്ക് ഒരു ദയയും കാണിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. എന്നാല്‍ പിന്നീട് 'യേശു അവളുടെ ചിന്തകളിള്‍ ആധിപത്യം നേടി.' ദൈവത്തിന്റെ സഹായത്തോടെ, രണ്ടുവര്‍ഷത്തിനുശേഷം അവള്‍ അവനോടു ക്ഷമിച്ചു.
ഇക്കാര്യത്തില്‍ മാനസാന്തരപ്പെടുന്നവരോടു ക്ഷമിക്കണമെന്ന, ശിഷ്യന്മാരോടുള്ള യേശുവിന്റെ കല്പന ബിയാത്ത അനുസരിച്ചു. 'ദിവസത്തില്‍ ഏഴു വട്ടം നിന്നോടു പിഴയ്ക്കുകയും ഏഴുവട്ടവും നിന്റെ അടുക്കല്‍ വന്നു: ഞാന്‍ മാനസാന്തരപ്പെടുന്നു എന്നു പറയുകയും ചെയ്താല്‍ അവനോടു ക്ഷമിക്കുക' (ലൂക്കൊസ് 17:4). എന്നാല്‍ ക്ഷമിക്കുക എന്നത് അത്യന്തം പ്രയാസകരമാണ്. അതാണു നാം ശിഷ്യന്മാരുടെ പ്രതികരണത്തില്‍ കാണുന്നത്: 'ഞങ്ങള്‍ക്കു വിശ്വാസം വര്‍ദ്ധിപ്പിച്ചുതരണമേ!'' (വാ. 5).
ക്ഷമിക്കാനുള്ള കഴിവില്ലായ്മയെക്കുറിച്ചു പ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍ പോരാടുമ്പോള്‍ത്തന്നെ, ബിയാത്തയുടെ വിശ്വാസം വര്‍ദ്ധിച്ചു. അവളെപ്പോലെ, ക്ഷമിക്കാന്‍ നാമും പാടുപെടുകയാണെങ്കില്‍, അങ്ങനെ ചെയ്യാന്‍ പരിശുദ്ധാത്മാവിലൂടെ നമ്മെ സഹായിക്കാന്‍ ദൈവത്തോടു നമുക്ക് അപേക്ഷിക്കാം. നമ്മുടെ വിശ്വാസം വര്‍ദ്ധിക്കുന്നതിനനുസരിച്ച്, ക്ഷമിക്കാന്‍ അവിടുന്നു നമ്മെ സഹായിക്കുന്നു.
രാജാവിന് ആതിഥ്യമരുളുക
സ്‌കോട്ട്‌ലന്‍ഡില്‍ നടന്ന ഒരു ബാളില്‍ വെച്ച് ഇംഗ്ലണ്ടിലെ രാജ്ഞിയെ കണ്ടുമുട്ടിയ ശേഷം, രാജകുടുംബം അവരോടൊപ്പം ചായകുടിക്കുന്നതിനായി അവരെ സന്ദര്‍ശിക്കാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെന്ന സന്ദേശം സില്‍വിയയ്ക്കും ഭര്‍ത്താവിനും ലഭിച്ചു. രാജകീയ അതിഥികളെ സല്‍ക്കരിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച് പരിഭ്രാന്തി പൂണ്ട് സില്‍വിയ വീടു വൃത്തിയാക്കാനും തയ്യാറെടുക്കാനും തുടങ്ങി. അവര്‍ വരുന്നതിനുമുമ്പ്, മേശപ്പുറത്തു വയ്ക്കുന്നതിനായി കുറച്ചുപൂക്കള്‍ എടുക്കാന്‍ പുറത്തേക്കു പോയപ്പോള്‍ അവളുടെ ഹൃദയമിടിപ്പ് വര്‍ദ്ധിച്ചു. ആ നമിഷത്തില്‍ അവന് രാജാക്കന്മാരുടെ രാജാവാണെന്നും അവന് എല്ലാ ദിവസവും അവളോടൊപ്പമുണ്ടെന്നും ദൈവം അവളെ ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തുന്നത് അവള്‍ക്കു മനസ്സിലായി. ഉടനെ അവള്‍ക്ക് സമാധാനം തോന്നി, 'ഒന്നുമല്ലെങ്കിലും, ഇതു കേവലം രാജ്ഞിയാണ്!' അവള്‍ ചിന്തിച്ചു.
സില്‍വിയ ചിന്തിച്ചതു ശരിയാണ്. അപ്പൊസ്തലനായ പൗലൊസ് സൂചിപ്പിച്ചതുപോലെ, ദൈവം 'രാജാധിരാജാവും കര്‍ത്താധികര്‍ത്താവുമാണ്' (1 തിമൊഥെയൊസ് 6:15) അവനെ അനുഗമിക്കുന്നവര്‍ 'ദൈവത്തിന്റെ മക്കള്‍'' ആകുന്നു (ഗലാത്യര്‍ 3:26). നാം ക്രിസ്തുവിന്റെ വകയാകുമ്പോള്‍, നാം അബ്രാഹാമിന്റെ അവകാശികളാകുന്നു (വാ. 29). വംശം, സാമൂഹികഭേദം, ലിംഗഭേദം എന്നിങ്ങനെയുള്ള വിഭജനത്താല്‍ നാം മേലില്‍ ബന്ധിതരല്ല. കാരണം, നാമെല്ലാവരും 'ക്രിസ്തുയേശുവില്‍ ഒന്നത്രേ'' (വാ. 28). നാം രാജാവിന്റെ മക്കളാണ്.
സില്‍വിയയും ഭര്‍ത്താവും രാജ്ഞിയുമൊത്ത് അത്ഭുതകരമായ ഒരു ഭക്ഷണം ആസ്വദിച്ചുവെങ്കിലും, രാജ്ഞിയില്‍നിന്ന് അടുത്തയിടെ ഒരു ക്ഷണം എനിക്കു ലഭിക്കുമെന്നു ഞാന്‍ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നില്ല. എന്നാല്‍ സകലത്തിന്റെയും പരമോന്നത രാജാവ് ഓരോ നിമിഷവും എന്നോടൊപ്പമുണ്ടെന്ന ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തല്‍ ഞാന്‍ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു. യേശുവില്‍ പൂര്‍ണ്ണഹൃദയത്തോടെ വിശ്വസിക്കുന്നവര്‍ക്ക് (വാ. 27) തങ്ങള്‍ ദൈവമക്കളാണെന്ന് അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് ഐക്യത്തോടെ ജീവിക്കാന്‍ കഴിയും.
ഈ സത്യത്തെ മുറുകെപ്പിടിക്കുന്നത് ഇന്നു നാം ജീവിക്കുന്ന രീതിയെ എങ്ങനെ രൂപപ്പെടുത്തും?
തേനിനെക്കാള്‍ മധുരമുള്ളത്
1893 ഒക്ടോബറിലെ ചിക്കാഗോ ദിനത്തില്‍, എല്ലാവരും ലോകമേളയില്‍ പങ്കെടുക്കുവാന്‍ പോകുമെന്നു കരുതി നഗരത്തിലെ തിയറ്ററുകള്‍ അടച്ചിട്ടു. ഏഴു ലക്ഷത്തിലധികം ആളുകള്‍ പോയി, പക്ഷേ ഡൈ്വറ്റ് മൂഡി (1837-1899) ചിക്കാഗോയുടെ മറുവശത്തുള്ള ഒരു സംഗീത ഹാള്‍ പ്രസംഗവും പഠിപ്പിക്കലും കൊണ്ടു സജീവമാക്കാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചു. മേളയുടെ അതേ ദിവസം തന്നെ മൂഡിക്ക് ഒരു ജനക്കൂട്ടത്തെ ആകര്‍ഷിക്കാന്‍ കഴിയുമോയെന്ന കാര്യത്തില്‍ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സുഹൃത്ത് ആര്‍.എ. റ്റോറിക്ക് (1856-1928) സംശയമായിരുന്നു. എന്നാല്‍ ദൈവകൃപയാല്‍ അദ്ദേഹം അതു ചെയ്തു. റ്റോറി പിന്നീട് പറഞ്ഞതുപോലെ, 'ഈ പഴയ ലോകം അറിയാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ഒരു പുസ്തകത്തെ - ബൈബിള്‍'' മൂഡിക്ക് അറിയാമായിരുന്നതിനാല്‍ ജനക്കൂട്ടം വന്നു. മൂഡിയെപ്പോലെ മറ്റുള്ളവരും ബൈബിളിനെ സ്‌നേഹിക്കണമെന്നും അര്‍പ്പണബോധത്തോടെയും അഭിനിവേശത്തോടെയും പതിവായി അതു വായിക്കണമെന്നും റ്റോറി ആഗ്രഹിച്ചു.
പത്തൊമ്പതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തില്‍ ചിക്കാഗോയില്‍, ദൈവം തന്റെ ആത്മാവിലൂടെ ആളുകളെ തന്നിലേക്കു മടക്കിക്കൊണ്ടുവന്നു. മാത്രമല്ല അവിടുന്ന് ഇന്നും സംസാരിക്കുന്നു. ദൈവത്തോടും തിരുവെഴുത്തുകളോടുമുള്ള സങ്കീര്‍ത്തനക്കാരന്റെ സ്‌നേഹത്തെ പ്രതിധ്വനിപ്പിക്കാന്‍ നമുക്കു കഴിയും, 'തിരുവചനം എന്റെ അണ്ണാക്കിന് എത്ര മധുരം! അവ എന്റെ വായ്ക്കു തേനിലും നല്ലത്!'' (സങ്കീര്‍ത്തനം 119:103). സങ്കീര്‍ത്തനക്കാരനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, ദൈവത്തിന്റെ കൃപയുടെയും സത്യത്തിന്റെയും വചനങ്ങള്‍ അവന്റെ പാതയ്ക്ക് ഒരു പ്രകാശമായും അവന്റെ കാലുകള്‍ക്ക് ഒരു ദീപമായും പ്രവര്‍ത്തിച്ചു (വാ. 105).
രക്ഷകനോടും അവന്റെ സന്ദേശത്തോടുമുള്ള സ്‌നേഹത്തില്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക് എങ്ങനെ കൂടുതല്‍ വളരാന്‍ കഴിയും? നാം തിരുവെഴുത്തില്‍ മുഴുകുമ്പോള്‍, ദൈവത്തോടുള്ള നമ്മുടെ ഭക്തിയെ അവിടുന്ന് വര്‍ദ്ധിപ്പിക്കുകയും നാം നടക്കുന്ന പാതകളില്‍ അവന്റെ വെളിച്ചം പ്രകാശിപ്പിച്ചുകൊണ്ടു നമ്മെ നയിക്കുകയും ചെയ്യും.
പ്രഭാതം തോറും പുതിയത്
എന്റെ സഹോദരന്‍ പോള്‍ കടുത്ത അപസ്മാരവുമായി പൊരുതിയാണ് വളര്‍ന്നത്, അവന് കൗമാരപ്രായത്തിലേക്ക് കടന്നപ്പോള്‍ അത് കൂടുതല്‍ വഷളായി. ഒരു സമയം ആറുമണിക്കൂറിലധികം തുടര്‍ച്ചയായി രോഗബാധ അനുഭവപ്പെട്ടിരുന്നതിനാല്‍, രാത്രികാലങ്ങള്‍ അവനും എന്റെ മാതാപിതാക്കള്‍ക്കും അതികഠിനമായിരുന്നു. രോഗലക്ഷണങ്ങളെ ലഘൂകരിക്കുന്നതിനോ ദിവസത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗമെങ്കിലും അവനെ സുബോധത്തോടെ ഇരുത്തുന്നതിനോ സഹായകരമായ ഒരു ചികിത്സ ഡോക്ടര്‍മാര്‍ക്ക് കണ്ടെത്താനായില്ല, എന്റെ മാതാപിതാക്കള്‍ പ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍ നിലവിളിച്ചു: 'ദൈവമേ, ദൈവമേ, ഞങ്ങളെ സഹായിക്കണമേ!''
അവരുടെ വികാരങ്ങള്‍ തകരുകയും അവരുടെ ശരീരം തളര്‍ന്നുപോവുകയും ചെയ്‌തെങ്കിലും, ഓരോ പുതിയ ദിവസത്തിനും മതിയായ ബലം പോളിനും എന്റെ മാതാപിതാക്കള്‍ക്കും ദൈവത്തില്‍ നിന്ന് ലഭിച്ചു. കൂടാതെ, വിലാപങ്ങളുടെ പുസ്തകം ഉള്‍പ്പെടെയുള്ള ബൈബിളിലെ വാക്യങ്ങളില്‍ നിന്ന് എന്റെ മാതാപിതാക്കള്‍ക്ക് ആശ്വാസം ലഭിച്ചു. 'കഷ്ടതയും അരിഷ്ടതയും കാഞ്ഞിരവും കയ്പ്പും'' ഓര്‍മ്മിച്ചുകൊണ്ട് ബാബിലോന്യ സൈന്യം യെരൂശലേമിനെ നശിപ്പിച്ചതില്‍ യിരെമ്യാവ് ദുഃഖിച്ചു (3:19). എന്നിട്ടും യിരെമ്യാവിന് പ്രതീക്ഷ നഷ്ടപ്പെട്ടില്ല. 'രാവിലെതോറും പുതിയതായ'' ദൈവത്തിന്റെ കാരുണ്യം അവന് ഓര്‍മ്മിച്ചു (വാ. 23). എന്റെ മാതാപിതാക്കളും അങ്ങനെ തന്നെ ചെയ്തു.
നിങ്ങള്‍ അഭിമുഖീകരിക്കുന്നതെന്തായാലും, എല്ലാ പ്രഭാതത്തിലും ദൈവം വിശ്വസ്തനാണെന്ന് അറിയുക. അവന് അനുദിനം നമ്മുടെ ശക്തി പുതുക്കുകയും പ്രത്യാശ നല്‍കുകയും ചെയ്യുന്നു. ചിലപ്പോള്‍, എന്റെ കുടുംബത്തിനു ചെയ്തതുപോലെ, അവന് ആശ്വാസം നല്‍കുന്നു. വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കുശേഷം, ഒരു പുതിയ മരുന്ന് ലഭ്യമായി, ഇത് പോളിന്റെ തുടര്‍ച്ചയായ രാത്രികാല രോഗബാധ നിര്‍ത്തുകയും എന്റെ കുടുംബത്തിന് പുനഃസ്ഥാപന ഉറക്കവും ഭാവിയെക്കുറിച്ചുള്ള പ്രത്യാശയും നല്‍കുകയും ചെയ്തു.
നമ്മുടെ ആത്മാക്കള്‍ നമ്മുടെ ഉള്ളില്‍ ക്ഷീണിക്കുമ്പോള്‍ (വാ. 20), ദൈവത്തിന്റെ കരുണ രാവിലെതോറും പുതിയതാണെന്ന വാഗ്ദാനങ്ങള്‍ നമുക്ക് ഓര്‍മ്മിക്കാം.
നാം ദൈവമല്ല
മിയര്‍ ക്രിസ്റ്റിയാനിറ്റി എന്ന ഗ്രന്ഥത്തില്‍, നാം നിഗളമുള്ളവരോ എന്നു കണ്ടെത്തുന്നതിന് നമ്മോടു തന്നേ ചില ചോദ്യങ്ങള്‍ ചോദിക്കാന്‍ സി.എസ് ലൂയിസ് നിര്‍ദ്ദേശിക്കുന്നു: 'മറ്റ് ആളുകള്‍ എന്നെ അവഹേളിക്കുമ്പോള്‍ അല്ലെങ്കില്‍ എന്നെ ശ്രദ്ധിക്കാന്‍ വിസമ്മതിക്കുമ്പോള്‍ അല്ലെങ്കില്‍ എന്റെ സംരക്ഷകരായിരിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുമ്പോള്‍ എനിക്ക് എത്രമാത്രം നീരസമുണ്ടാകും?' നിഗളത്തെ 'അങ്ങേയറ്റത്തെ തിന്മ'' ആയും വീടുകളിലെയും രാജ്യങ്ങളിലെയും ദുരിതത്തിന്റെ പ്രധാന കാരണമായും ലൂയിസ് കണ്ടു. സ്‌നേഹം, സംതൃപ്തി, സാമാന്യബുദ്ധി എന്നിവയ്ക്കുള്ള സാധ്യതകളെ തിന്നുകളയുന്ന ഒരു 'ആത്മീയ ക്യാന്‍സര്‍'' എന്നാണ് അദ്ദേഹം അതിനെ വിശേഷിപ്പിച്ചത്.
നിഗളം കാലങ്ങളായി ഒരു പ്രശ്‌നമാണ്. ദൈവത്തിന്റെ കരുത്തുറ്റ തീരദേശ നഗരമായ സോരിന്റെ നേതാവിന്റെ നിഗളത്തിനെതിരെ ദൈവം യെഹെസ്‌കേല്‍ പ്രവാചകനിലൂടെ മുന്നറിയിപ്പു നല്‍കി. രാജാവിന്റെ നിഗളം അവന്റെ പതനത്തിന് കാരണമാകുമെന്ന് അവന് പറഞ്ഞു: 'നീ ദൈവഭാവം നടിക്കുകയാല്‍ ഞാന്‍ ജാതികളില്‍ ഉഗ്രന്മാരായ അന്യജാതിക്കാരെ നിന്റെ നേരെ വരുത്തും' (യെഹെസ്‌കേല്‍ 28:6-7). താന്‍ ഒരു ദൈവമല്ല, മറിച്ച് ഒരു മനുഷ്യനാണെന്ന് അപ്പോള്‍ അവന് അറിയും (വാ. 9).
നിഗളത്തിന് വിപരീതം താഴ്മയാണ്, ദൈവത്തെ അറിയുന്നതിലൂടെ നമുക്ക് ലഭിക്കുന്ന ഒരു സ്വഭാവഗുണമായി ലൂയിസ് അതിനെ വിശേഷിപ്പിച്ചു. നാം അവനുമായി സമ്പര്‍ക്കം പുലര്‍ത്തുന്നതിനനുസരിച്ച് നാം 'സന്തോഷപൂര്‍വ്വം താഴ്മയുള്ളവരായി'' മാറുന്നുവെന്ന് ലൂയിസ് പറഞ്ഞു. മുമ്പ് നമ്മെ അസ്വസ്ഥരും അസന്തുഷ്ടരുമാക്കിയിരുന്ന നമ്മുടെ അന്തസ്സിനെക്കുറിച്ചുള്ള നിസാരമായ വിഡ്ഢിത്തങ്ങളില്‍ നിന്ന് മുക്തി നേടുന്നത് നമ്മെ ആശ്വാസമുള്ളവരാക്കി മാറ്റും.
നാം എത്രത്തോളം ദൈവത്തെ ആരാധിക്കുന്നുവോ അത്രയധികം നാം അവനെ അറിയുകയും അവന്റെ മുമ്പാകെ താഴ്മയുള്ളവരാകുകയും ചെയ്യും. സന്തോഷത്തോടും താഴ്മയോടും കൂടെ സ്‌നേഹിക്കുകയും സേവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവരായി നമുക്കു തീരാം.
സകലവും സമര്‍പ്പിക്കുന്നു
യേശുവിനുവേണ്ടി മറ്റുള്ളവരെ സേവിക്കുന്നതിനായി കലാരംഗത്തെ തങ്ങളുടെ ജോലി ഉപേക്ഷിച്ച് ദൈവം തങ്ങളെ വിളിച്ചതെന്ന് അവര്‍ വിശ്വസിച്ചയിടത്ത് ശുശ്രൂഷിക്കാന്‍ സ്വയം സമര്‍പ്പിച്ച രണ്ടുപേര്‍ എക്കാലത്തും ഓര്‍മ്മിക്കപ്പെടും. ജെയിംസ് ഒ. ഫ്രേസര്‍ (1886-1938), ചൈനയിലെ ലിസു ജനതയെ സേവിക്കാനായി ഇംഗ്ലണ്ടിലെ കണ്‍സേര്‍ട്ട് പിയാനിസ്റ്റ് ആയിട്ടുള്ള കലാജീവിതം ഉപേക്ഷിച്ചു. അമേരിക്കക്കാരനായ ജഡ്‌സണ്‍ വാന്‍ ഡിവെന്റര്‍ (1855-1939) കലാരംഗത്തെ ജോലി ഉപേക്ഷിച്ച് ഒരു സുവിശേഷകന്‍ ആകാന്‍ തീരുമാനിച്ചു. അദ്ദേഹമാണ് പിന്നീട് ''ഞാന്‍ സമര്‍പ്പിക്കുന്നു'' (I Surrender All) എന്ന ഗാനം എഴുതിയത്.
കലാരംഗത്ത് ഒരു തൊഴില്‍ നേടുക എന്നത് പലരെ സംബന്ധിച്ചും തികവാര്‍ന്ന ഒരു വിളിയാണെങ്കിലും, ഒരു തൊഴില്‍ മറ്റൊന്നിനായി ഉപേക്ഷിക്കാന്‍ ദൈവം തങ്ങളെ വിളിച്ചതായി ഈ മനുഷ്യര്‍ വിശ്വസിച്ചു. തന്നെ അനുഗമിക്കാനായി സമ്പത്ത് ഉപേക്ഷിക്കാന്‍ ധനികനായ ഭരണാധികാരിയെ കര്‍ത്താവ് ഉപദേശിക്കുന്നതില്‍ നിന്ന് ഒരുപക്ഷേ അവര്‍ പ്രചോദനം ഉള്‍ക്കൊണ്ടിരിക്കാം (മര്‍ക്കൊസ് 10:17-25). ആ സംഭവത്തിന് സാക്ഷിയായ പത്രൊസ് ഉടനെ പറഞ്ഞു ''ഇതാ, ഞങ്ങള്‍ സകലവും വിട്ടു നിന്നെ അനുഗമിച്ചിരിക്കുന്നു!'' (വാ. 28). തന്നെ അനുഗമിക്കുന്നവര്‍ക്ക് ''ഈ ലോകത്തില്‍ ... നൂറുമടങ്ങും' 'വരുവാനുള്ള ലോകത്തില്‍ നിത്യജീവനെയും' യേശു വാഗ്ദത്തം ചെയ്തു (വാ. 30). എന്നാല്‍ അവന് തന്റെ ജ്ഞാനമനുസരിച്ചാണതു നല്‍കുന്നത്: ''മുമ്പന്മാര്‍ പലരും പിമ്പന്മാരും പിമ്പന്മാര്‍ മുമ്പന്മാരും ആകും'' (വാ. 31).
ദൈവം നമ്മെ എവിടെ ആക്കിയാലും, അവനെ അനുഗമിക്കാനും നമ്മുടെ കഴിവുകളും വിഭവങ്ങളും ഉപയോഗിച്ച് അവനെ സേവിക്കുവാനുമുള്ള അവന്റെ സൗമ്യമായ ആഹ്വാനം അനുസരിച്ച് ദിവസേന നമ്മുടെ ജീവിതം ക്രിസ്തുവിനു സമര്‍പ്പിക്കാന്‍ വിളിക്കപ്പെടുന്നു - നമ്മുടെ വീട്ടിലോ, ഓഫീസിലോ, സമൂഹത്തിലോ അല്ലെങ്കില്‍ വീട്ടില്‍ നിന്ന് അകലെയോ എവിടെ ആയിരുന്നാലും. നാം അങ്ങനെ ചെയ്യുമ്പോള്‍, മറ്റുള്ളവരുടെ ആവശ്യങ്ങളെ നമ്മുടേതിനേക്കാള്‍ ഉപരിയായി വെച്ചുകൊണ്ട് അവരെ സ്‌നേഹിക്കാന്‍ അവിടുന്ന് നമ്മെ പ്രചോദിപ്പിക്കും.
പക്വതയിലേക്കെത്തുന്ന ഒരു പ്രക്രിയ
ചാള്‍സ് സിമിയോണ്‍ (1759-1836) ഇംഗ്ലണ്ടിലെ കേംബ്രിഡ്ജിലെ തന്റെ അമ്പത് വര്‍ഷത്തെ ശുശ്രൂഷയുടെ തുടക്കത്തില്‍, ഒരു അയല്‍ പാസ്റ്ററായ ഹെന്റി വെന്നിനെയും പെണ്‍മക്കളെയും കണ്ടുമുട്ടി. സന്ദര്‍ശനത്തിനുശേഷം, ആ ചെറുപ്പക്കാരന്‍ എത്രമാത്രം പരുക്കനും തന്നെക്കുറിച്ചുതന്നെ മതിപ്പുള്ളവനുമാണ് എന്ന് പെണ്‍മക്കള്‍ അഭിപ്രായപ്പെട്ടു. മറുപടിയായി, പീച്ച് മരങ്ങളില്‍ നിന്ന് ഒരു പീച്ച് പറിക്കാന്‍ വെന്‍ തന്റെ പെണ്‍മക്കളോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു. പിതാവ് എന്തിനാണ് പഴുക്കാത്ത ഫലം ആഗ്രഹിക്കുന്നതെന്ന് അവര്‍ അത്ഭുതപ്പെട്ടപ്പോള്‍ അദ്ദേഹം പ്രതികരിച്ചു, ''ശരി, എന്റെ പ്രിയ മക്കളേ, അതിപ്പോള്‍ പച്ചയാണ്, നമ്മള്‍ കാത്തിരിക്കണം; എന്നാല്‍ കുറച്ചുകൂടി വെയിലും കുറച്ച് മഴയും കിട്ടിക്കഴിയുമ്പോള്‍ പീച്ച് പഴുത്തതും മധുരമുള്ളതുമായിരിക്കും. മിസ്റ്റര്‍ സിമിയോണിന്റെ കാര്യത്തിലും അങ്ങനെ തന്നെ.'
കാലക്രമേണ സിമിയോണ്‍ ദൈവത്തിന്റെ രൂപാന്തരപ്പെടുത്തുന്ന കൃപയിലൂടെ മയപ്പെട്ടു. എല്ലാ ദിവസവും ബൈബിള്‍ വായിക്കാനും പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാനുമുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രതിബദ്ധതയായിരുന്നു ഒരു കാരണം. രണ്ടുമാസം അദ്ദേഹത്തോടൊപ്പം താമസിച്ച ഒരു സുഹൃത്ത് ഈ ശീലത്തിന് സാക്ഷ്യം വഹിച്ചു, ''അദ്ദേഹത്തിന്റെ മഹത്തായ കൃപയുടെയും ആത്മീയ ശക്തിയുടെയും രഹസ്യം ഇതാ.''
സിമിയോണ്‍ ദൈവവുമായുള്ള ദൈനംദിന ജീവിതത്തില്‍, ദൈവവചനങ്ങള്‍ വിശ്വസ്തതയോടെ ശ്രദ്ധിച്ച യിരെമ്യാ പ്രവാചകന്റെ രീതി പിന്തുടര്‍ന്നു. യിരെമ്യാവ് അവയില്‍ വളരെയധികം ആശ്രയിച്ചതിനാല്‍ അവന് ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞു, ''ഞാന്‍ നിന്റെ വചനങ്ങളെ കണ്ടെത്തി ഭക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു.'' അവന് ദൈവവചനങ്ങളെ ചവച്ചരച്ചു ഭക്ഷിച്ചു, അതവന്റെ ''സന്തോഷവും'' ''ഹൃദയത്തിന്റെ ആനന്ദവും'' ആയി (യിരെമ്യാവ് 15:16).
നാമും പുളിയുള്ള പച്ച ഫലത്തോടു സാമ്യമുള്ളവരാണെങ്കില്‍, തിരുവെഴുത്തുകള്‍ വായിക്കുന്നതിലൂടെയും അനുസരിക്കുന്നതിലൂടെയും അവനെ അറിയുമ്പോള്‍ അവന്റെ ആത്മാവിലൂടെ നമ്മെ മയപ്പെടുത്താന്‍ ദൈവം സഹായിക്കുമെന്ന് നമുക്ക് വിശ്വസിക്കാം.
തകര്‍ന്നവയെ പുനര്‍നിര്‍മ്മിക്കുക
മോഷണവും ഹെറോയിന്‍ ആസക്തിയും കാരണം പതിനേഴാം വയസ്സില്‍ ഡൊവെയ്‌നിന് ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിലെ കുടുംബവീട്ടില്‍ നിന്ന് പുറത്താകേണ്ടി വന്നു. അവന് അധിക ദൂരം പോയില്ല, അമ്മയുടെ വീടിനു പിന്നില്‍ ടിന്‍ഷീറ്റുകൊണ്ട് ഒരു ഷെഡ് നിര്‍മ്മിച്ചു, അത് താമസിയാതെ മയക്കുമരുന്ന് ഉപയോഗിക്കാനുള്ള സ്ഥലമായ കാസിനോ എന്നറിയപ്പെട്ടു. എന്നിരുന്നാലും, പത്തൊന്‍പതാം വയസ്സില്‍, ഡോവെയ്ന്‍ യേശുവില്‍ വിശ്വസിച്ചു രക്ഷിക്കപ്പെട്ടു. മയക്കുമരുന്ന് ഉപേക്ഷിച്ചശേഷമുള്ള അവന്റെ യാത്ര ദീര്‍ഘവും ക്ഷീണിപ്പിക്കുന്നതുമായിരുന്നു, എന്നാല്‍ ദൈവത്തിന്റെ സഹായത്താലും യേശുവില്‍ വിശ്വസിക്കുന്ന സുഹൃത്തുക്കളുടെ പിന്തുണയോടെയും അവന് ശുദ്ധനായി. ഡൊവെയ്ന്‍ കാസിനോ നിര്‍മ്മിച്ച് പത്ത് വര്‍ഷത്തിനു ശേഷം, അവനും മറ്റുള്ളവരും ആ കുടിലിനെ ഒരു ഭവന സഭയാക്കി മാറ്റി. ഒരു കാലത്ത് ഇരുണ്ടതും ശാപഗ്രസ്തവുമായിരുന്ന ഒരു സ്ഥലം ഇപ്പോള്‍ ആരാധനയുടെയും പ്രാര്‍ത്ഥനയുടെയും ഇടമാണ്.
ദൈവം ഡൊവെയ്‌നിന്റെയും മുന്‍ കാസിനോയുടെയും കാര്യത്തില്‍ ചെയ്തതുപോലെ എങ്ങനെയാണ് അവന് ആളുകള്‍ക്കും സ്ഥലങ്ങള്‍ക്കും യഥാസ്ഥാപനവും സൗഖ്യവും വരുത്തുന്നത് എന്നു കാണുവാന്‍ ഈ സഭയിലെ നേതാക്കള്‍ യിരെമ്യാവ് 33 ലേക്കു നോക്കുന്നു. നഗരം ശത്രുക്കളുടെ കൈയില്‍ നിന്നും സംരക്ഷിക്കപ്പെടുകയില്ലെങ്കിലും ദൈവം തന്റെ ജനത്തെ സുഖപ്പെടുത്തുകയും ''അവരെ പുനര്‍നിര്‍മ്മിക്കുകയും'' അവരുടെ പാപത്തില്‍ നിന്ന് അവരെ ശുദ്ധീകരിക്കുകയും ചെയ്യും എന്ന് പ്രവാചകനായ യിരെമ്യാവ് പ്രവാസികളായ ദൈവജനത്തോട് സംസാരിച്ചു (യിരെമ്യാവ് 33:7-8). അപ്പോള്‍ നഗരം അവന് ആനന്ദവും പ്രശംസയും മഹത്വവും ആയിരിക്കും (വാ. 9).
ഹൃദയത്തകര്‍ച്ചയും മനോവ്യഥയും വരുത്തുന്ന പാപത്തെക്കുറിച്ച് നിരാശപ്പെടാന്‍ നാം പരീക്ഷിക്കപ്പെടുമ്പോള്‍,
മാനന്‍ബെര്‍ഗിലെ ഒരു വീടിന്റെ പിന്നാമ്പുറത്തു ചെയ്തതുപോലെ, ദൈവം രോഗശാന്തിയും പ്രത്യാശയും നല്‍കട്ടെ എന്ന് നമുക്കു തുടര്‍ന്നും പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാം.
എപ്പോഴും നന്ദി പറയുക
പതിനേഴാം നൂറ്റാണ്ടില്‍, യുദ്ധത്തിന്റെയും പ്ലേഗിന്റെയും കാലഘട്ടത്തില്‍ മുപ്പത് വര്‍ഷത്തിലേറെക്കാലം മാര്‍ട്ടിന്‍ റിങ്കാര്‍ട്ട് ജര്‍മ്മനിയിലെ സാക്‌സണിയില്‍ ഒരു പുരോഹിതനായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു. ഒരു വര്‍ഷം അദ്ദേഹം തന്റെ ഭാര്യയുടെയടക്കം 4,000 ത്തിലധികം ശവസംസ്‌കാരങ്ങള്‍ നടത്തി, ചില സമയങ്ങളില്‍ ഭക്ഷണദൗര്‍ലഭ്യം മൂലം അദ്ദേഹത്തിന്റെ കുടുംബം പട്ടിണി കിടന്നു. അദ്ദേഹത്തിന് നിരാശപ്പെടാമായിരുന്നുവെങ്കിലും, ദൈവത്തിലുള്ള തന്റെ വിശ്വാസം ശക്തമായി നിലനില്‍ക്കുകയും അദ്ദേഹം നിരന്തരം ദൈവത്തിനു നന്ദി പറയുകയും ചെയ്തു. വാസ്തവത്തില്‍, 'ഇപ്പോള്‍ നാം എല്ലാവരും നമ്മുടെ ദൈവത്തിനു നന്ദിപറയുന്നു' എന്ന ഇഷ്ടഗാനം പാടിക്കൊണ്ട് അദ്ദേഹം ദൈവത്തിനു നന്ദി പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.
അവര്‍ ദൈവത്തെ നിരാശപ്പെടുത്തുമ്പോഴോ അല്ലെങ്കില്‍ ശത്രുക്കള്‍ അവരെ പീഡിപ്പിക്കുമ്പോഴോ ഉള്‍പ്പെടെ എല്ലായ്‌പ്പോഴും നന്ദി പറയാന്‍ ദൈവജനത്തിന് നിര്‍ദ്ദേശം നല്‍കിയ യെശയ്യാ പ്രവാചകന്റെ മാതൃകയാണ് റിങ്കാര്‍ട്ട് പിന്തുടര്‍ന്നത് (യെശയ്യാവ് 12:1). അപ്പോഴും അവര്‍ ദൈവത്തിന്റെ നാമം ഉയര്‍ത്തുകയും ''ജാതികളുടെ ഇടയില്‍ അവന്റെ പ്രവൃത്തികളെ അറിയിക്കുകയും'' ചെയ്യണമായിരുന്നു (വാ. 4).
സുഹൃത്തുക്കളോടും കുടുംബത്തോടും ഒത്ത് സമൃദ്ധിയായ വിരുന്നു ആസ്വദിക്കുന്ന, താങ്ക്‌സ്ഗിവിംഗ് പോലുള്ള വിളവെടുപ്പ് ആഘോഷങ്ങളില്‍ നാം ആയാസരഹിതമായി ദൈവത്തിനു നന്ദി പറഞ്ഞേക്കാം. എന്നാല്‍ നമ്മുടെ മേശയില്‍ നിന്ന് ആരെങ്കിലും ഇല്ലാതാകുമ്പോഴോ അല്ലെങ്കില്‍ നാം സാമ്പത്തിക ഞെരുക്കം അനുഭവിക്കുമ്പോഴോ അല്ലെങ്കില്‍ നമ്മുടെ ഏറ്റവും അടുത്ത ഒരാളുമായി പൊരുത്തക്കേടുണ്ടാകുമ്പോഴോ പോലുള്ള ദുഷ്‌കരമായ സമയങ്ങളില്‍ നമുക്ക് ദൈവത്തോട് നന്ദി പറയാന്‍ കഴിയുമോ?
''ഭൂമിയും സ്വര്‍ഗ്ഗവും ആരാധിക്കുന്ന നിത്യദൈവത്തിന്'' സ്തുതിയും നന്ദിയും കരേറ്റിക്കൊണ്ട് പാസ്റ്റര്‍ റിങ്കാര്‍ട്ടിനോടു ചേര്‍ന്നു നമുക്കും അവനെ സ്തുതിക്കാം. 'യഹോവയ്ക്കു കീര്‍ത്തനം ചെയ്യുവിന്‍; അവന് ശ്രേഷ്ഠമായതു ചെയ്തിരിക്കുന്നു' (വാ. 5) എന്നു നമുക്കു പാടാന്‍ കഴിയും.