​​നന്ദിയുണ്ട്, പക്ഷേ വേണ്ട

ഓട്ടിസം ബാധിച്ച കുട്ടികൾക്കായുള്ള ഇന്ത്യയിലെ ഒരു ക്രിസ്ത്യൻ സ്കൂളിന് ഒരു കോർപ്പറേഷനിൽ നിന്ന് വലിയ ഒരു തുക സംഭാവന ലഭിച്ചു. നൂലാമാലകൾ ഒന്നും ഇല്ലെന്ന് പരിശോധിച്ചതിന് ശേഷം അവർ ആ പണം സ്വീകരിച്ചു. എന്നാൽ പിന്നീട്, സ്കൂൾ ബോർഡിൽ പ്രതിനിധീകരിക്കപ്പെടണമെന്ന് കോർപ്പറേഷൻ അഭ്യർത്ഥിച്ചു. സ്കൂൾ ഡയറക്ടർ പണം തിരികെ നൽകി. സ്കൂളിന്റെ മൂല്യങ്ങളിൽ വിട്ടുവീഴ്ച്ച വരുന്നത് അനുവദിക്കുവാൻ അവർ വിസമ്മതിച്ചു. അവർ പറഞ്ഞു, "ദൈവപ്രവൃത്തി ദൈവമാർഗ്ഗത്തിൽ ചെയ്യുന്നതാണ് കൂടുതൽ പ്രധാനം.''

സഹായം നിരസിക്കുവാൻ നിരവധി കാരണങ്ങളുണ്ട്, ഇത് അതിലൊന്നാണ്. ബൈബിളിൽ നാം മറ്റൊന്ന് കാണുന്നു. പ്രവാസത്തിലേക്കു പോയ യഹൂദന്മാർ യെരുശലേമിൽ തിരിച്ചെത്തിയപ്പോൾ, കോരെശ് രാജാവ് മന്ദിരം പുനർനിർമ്മിക്കുവാൻ അവരെ നിയോഗിച്ചു (എസ്രാ 3). അവരുടെ അയൽക്കാർ അവരോടു: "ഞങ്ങൾ നിങ്ങളോടു കൂടെ പണിയട്ടെ; നിങ്ങളുടെ ദൈവത്തെ നിങ്ങളെന്ന പോലെ ഞങ്ങളും അന്വേഷിക്കുന്നു" (4:2) എന്നുപറഞ്ഞപ്പോൾ, യിസ്രായേൽ തലവന്മാർ നിരസിച്ചു. സഹായവാഗ്ദാനം സ്വീകരിക്കുക വഴി, മന്ദിരത്തിന്റെ പുനർനിർമ്മാണ പദ്ധതിയുടെ സമഗ്രതയിൽ വിട്ടുവീഴ്ച്ച സംഭവിക്കുമെന്നും തങ്ങളുടെ അയൽക്കാർ വിഗ്രഹങ്ങളെ ആരാധിക്കുന്നതിനാൽ വിഗ്രഹാരാധന തങ്ങളുടെ സമൂഹത്തിൽ നുഴഞ്ഞുകയറാമെന്നുമുള്ള നിഗമനത്തിൽ അവർ എത്തി. യിസ്രായേല്യരുടെ തീരുമാനം ശരിയായിരുന്നു. അവരുടെ "അയൽക്കാർ" നിർമ്മാണം നിരുത്സാഹപ്പെടുത്താൻ സാദ്ധ്യമായതെല്ലാം ചെയ്തു.

പരിശുദ്ധാത്മാവിന്റെ സഹായത്താലും യേശുവിൽ ജ്ഞാനികളായ വിശ്വാസികളുടെ ഉപദേശത്താലും നമുക്ക് വിവേചനബുദ്ധി വളർത്തിയെടുക്കുവാൻ സാധിക്കും. സൂക്ഷ്മമായ ആത്മീയഅപകടങ്ങൾ മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന സൗഹാർദപരമായ വാഗ്ദാനങ്ങൾ ധൈര്യത്തോടെ നമുക്ക് വേണ്ടെന്നു പറയാം, കാരണം തന്റെഹിതത്താൽനടത്തപ്പെടുന്ന ദൈവവേലയ്ക്ക് ഒരിക്കലും തന്റെ കരുതലിന്റെ കുറവ് ഉണ്ടായിരിക്കയില്ല.

​​സൂത്രവാക്യം ആവശ്യമില്ല

മേഘ്ന ചെറുപ്പമായിരുന്നപ്പോൾ അവളുടെ സൺഡേ സ്കൂൾ ടീച്ചർ സദുദ്ദേശ്യത്തോടു കൂടെ സുവിശേഷീകരണ പരീശീലനത്തെപ്പറ്റി അവരെ പഠിപ്പിച്ചിരുന്നു. അതിൽ വാക്യങ്ങൾ മനഃപാഠമാക്കുന്ന ഒരു ക്രമവും, സുവിശേഷം പങ്കിടുവാൻഒരു സൂത്രവാക്യവും ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നു. ഒരുസുപ്രധാന വാക്യമോ,അതിന്റെ ക്രമമോമറക്കുമോ എന്ന് ഭയന്ന് അവളും ഒരു സുഹൃത്തും മറ്റൊരു സുഹൃത്തിന്റെ അടുക്കൽ ഇത് പരീക്ഷിച്ചു. ഒരു പരിവർത്തനത്തിൽഅത് കലാശിച്ചോ എന്ന് മേഘ്ന ഓർക്കുന്നില്ല (ഇല്ലെന്ന് ഊഹിക്കുന്നു). ആ സമീപനം,വാസ്തവത്തിൽ വ്യക്തിയെക്കാൾ ഉപരി സൂത്രവാക്യത്തിന്നാണ് പ്രാധാന്യം നല്കിയിരുന്നത്.

ഇപ്പോൾ വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം, മേഘ്നയും ഭർത്താവും സ്വന്തം കുട്ടികൾക്ക്,കൂടുതൽ ആകർഷകമായ രീതിയിൽ ദൈവത്തോടുള്ള സ്നേഹവും വിശ്വാസവും പങ്കിടുന്നതിന്റെ മാതൃക കാണിച്ചു കൊടുക്കുന്നു. ദൈവത്തെക്കുറിച്ചും ബൈബിളിനെക്കുറിച്ചും, യേശുവുമായുള്ള വ്യക്തിപരമായ ബന്ധത്തെക്കുറിച്ചും കുട്ടികളെ പഠിപ്പിക്കേണ്ടതിന്റെ പ്രാധാന്യത്തെക്കുറിച്ച് അവർ മനസ്സിലാക്കുന്നു. ദൈവത്തോടും തിരുവെഴുത്തുകളോടുമുള്ള അവരുടെസ്നേഹത്തിന്റെജീവനുള്ള ദൈനംദിന മാതൃകയിലൂടെ അവർ അതു ചെയ്യുന്നു. "ലോകത്തിന്റെ വെളിച്ചം" (മത്തായി 5:14) ആകുന്നതിന്റെഅർത്ഥം എന്താണെന്നും, ദയയും ഔദാര്യവുമുള്ളവാക്കുകളിലൂടെ മറ്റുള്ളവരിലേക്ക് എത്തുന്നതിന്റെരീതിയും അവർ അവരെബോദ്ധ്യപ്പെടുത്തുന്നു.മേഘ്ന പറയുന്നു, "നമ്മുടെ സ്വന്തം ജീവിതത്തിൽഇല്ലെങ്കിൽ നമുക്ക് മറ്റുള്ളവർക്ക് ജീവന്റെ വാക്കുകൾ പകർന്നു നൽകാൻ കഴിയില്ല." അവളും ഭർത്താവും സ്വന്തം ജീവിത ശൈലിയിൽ കനിവ് പ്രകടിപ്പിക്കുമ്പോൾ, അവർ തങ്ങളുടെ കുഞ്ഞുങ്ങളെയും,"മറ്റുള്ളവരെ തങ്ങളുടെ വിശ്വാസത്തിലേക്ക് ക്ഷണിക്കുവാൻ" തയ്യാറാക്കുകയാണ്.

മറ്റുള്ളവരെ യേശുവിലേക്ക് നയിക്കുവാൻ നമുക്ക് ഒരു സൂത്രവാക്യം ആവശ്യമില്ല - ഏറ്റവും പ്രധാനം ദൈവത്തോടുള്ള സ്നേഹം നമ്മെ നിർബ്ബന്ധിക്കുകയും നമ്മിലൂടെ പ്രകാശിക്കുകയും ചെയ്യുക എന്നുള്ളതാണ്. നാം അവിടുത്തെ സ്നേഹത്തിൽ ജീവിക്കുകയും അത് പങ്കിടുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ, ദൈവം തന്നെ അറിയുവാൻ മറ്റുള്ളവരെയും ആകർഷിക്കുന്നു.

​​​​നീതിയും യേശുവും

റോമിലെ ആദ്യത്തെ ചക്രവർത്തിയായിരുന്ന അഗസ്റ്റസ് സീസർ (63 BC - AD 14), ക്രമസമാധാനത്തിന്റെ ഭരണകർത്താവായി അറിയപ്പെടാൻ ആഗ്രഹിച്ചു. അടിമപ്പണി, സൈനിക അധിനിവേശം, സാമ്പത്തിക കൈക്കൂലി എന്നിവയുടെ പിൻബലത്തിലാണ് അദ്ദേഹം തന്റെ സാമ്രാജ്യം കെട്ടിപ്പടുത്തതെങ്കിലും, നിയമവ്യവസ്ഥയുടെ ഒരുക്രമംഅദ്ദേഹം പുനഃസ്ഥാപിക്കുകയും തന്റെ പൗരൻമാർക്ക്, ഇന്നത്തെ നമ്മുടെ നീതിന്യായവ്യവസ്ഥ,“ലേഡി ജസ്റ്റിസ്” എന്ന് വിളിക്കുന്ന “ജസ്റ്റീഷ്യ” എന്നൊരു ദേവതയെ നൽകുകയും ചെയ്തു. ദീർഘനാളായി കാത്തിരുന്ന, ഭൂമിയുടെ അറ്റത്തോളം മഹാനാകേണ്ട അധിപന്റെജനനത്തിനായി, മറിയയെയും യോസേഫിനെയും ബേത്ത്ലേഹേമിലേക്ക്കൊണ്ടുവന്ന, ഒരു സെൻസസിനും അദ്ദേഹം ആഹ്വാനം ചെയ്തു (മീഖാ5:2-4).

യഥാർത്ഥ നീതി എന്താണെന്ന് കാണിച്ചു തരാൻ, തന്നിലും എത്രയോ വലിയ ഒരു രാജാവ് ജീവിക്കുകയും മരിക്കുകയും ചെയ്യും എന്ന് അഗസ്റ്റസിനോ ലോകത്തിലെ മറ്റുള്ളവർക്കോ മുൻകൂട്ടി കാണാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല. നൂറ്റാണ്ടുകൾക്ക് മുമ്പ്, മീഖാ പ്രവാചകന്റെ കാലത്ത്, ദൈവജനം വീണ്ടും വ്യാജത്തിന്റെയും അക്രമത്തിന്റെയും "അനധികൃത സമ്പത്തിന്റെയും" സംസ്കാരത്തിലേക്ക് വീണുപോയി (മീഖാ 6:10-12). ദൈവം വളരെയധികം സ്നേഹിക്കുന്നജനതയ്ക്ക് തങ്ങളുടെ കാഴ്ച്ച നഷ്ടപ്പെട്ടു. പരസ്പരം ന്യായം പ്രവർത്തിക്കുന്നതും, ദൈവത്തിന്റെ സന്നിധിയിൽ താഴ്മയോടുകൂടെ നടക്കുന്നതും എന്താണെന്ന് അവരിൽകൂടെ ലോകത്തിനു കാണിച്ചു കൊടുക്കുവാൻ അവിടുന്നു വാഞ്ചിച്ചു (വാ. 8).

വേദനിക്കുന്ന, വിസ്മരിക്കപ്പെട്ട, നിസ്സഹായരായ മനുഷ്യർ ആഗ്രഹിക്കുന്ന തരത്തിലുള്ള നീതിയെസാധൂകരിക്കുവാൻ ഒരു "ദാസരാജാവ്'' വേണ്ടി വന്നു. ദൈവവും മനുഷ്യനും തമ്മിലും, വ്യക്തികൾ തമ്മിലും ഉള്ള ശരിയായ ബന്ധം സ്ഥാപിക്കുവാൻ യേശുവിലൂടെ, മീഖായുടെ പ്രവചനത്തിന്റെ പൂർത്തീകരണം ആവശ്യമായിരുന്നു. ഇത് സീസറിനെ പോലെ ക്രമസമാധാന പാലനത്തിന്റെ ബാഹ്യമായ നടപ്പാക്കലിലൂടെ അല്ല, മറിച്ച് നമ്മുടെ ദാസരാജാവായ യേശുവിന്റെ കരുണയുടെയും നന്മയുടെയും ആത്മാവിന്റെയും സ്വാതന്ത്ര്യത്താലാണ് അതുസംഭവിക്കുന്നത്.

​​അരിമ്പാറയും എല്ലാം

"ഇംഗ്ലണ്ടിന്റെ സംരക്ഷകൻ" എന്നറിയപ്പെട്ട ഒലിവർ ക്രോംവെൽ, പതിനേഴാം നൂറ്റാണ്ടിലെ സൈനിക മേധാവിയായിരുന്നു.പ്രധാനപ്പെട്ട വ്യക്തികൾ തങ്ങളുടെ ഛായാചിത്രങ്ങൾ വരയ്പ്പിക്കുന്നത് അക്കാലത്ത് ഒരു പതിവായിരുന്നു. ഒരു വ്യക്തിയുടെ മുഖത്തിന്റെ ആകർഷകമല്ലാത്ത വശങ്ങൾ ചിത്രകാരൻ വരയ്ക്കാതെ ഒഴിവാക്കുന്നതും സാധാരണമായിരുന്നു. എന്നിരുന്നാലും ക്രോംവെൽ തന്റെ മുഖസ്തുതിക്കു വേണ്ടിഒരു ഛായാചിത്രത്തെആഗ്രഹിച്ചില്ല. അദേഹം ചിത്രകാരന് മുന്നറിയിപ്പ് നൽകി, "ഞാൻ ആയിരിക്കുന്ന പോലെ തന്നെ നിങ്ങൾ എന്നെ വരയ്ക്കണം - അരിമ്പാറയും എല്ലാം - അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ നിങ്ങൾക്ക് പണം നൽകില്ല.''

തീർച്ചയായും, ആ കലാകാരൻ അതിനു വഴങ്ങി. ഇന്നത്തെ കാലത്ത് സോഷ്യൽ മീഡിയയിൽ പോസ്റ്റു ചെയ്യുന്നതിനു മുമ്പ് ഫിൽട്ടർ ചെയ്യുകയോ എയർബ്രഷ് ചെയ്യുകയോ ചെയ്തേക്കാവുന്ന മുഖത്തെ രണ്ട് വലിയ അരിമ്പാറകളുമായി ക്രോംവെല്ലിന്റെഛായാചിത്രം പൂർത്തിയായി.

"അരിമ്പാറയും എല്ലാം" എന്ന പ്രയോഗത്തിന്, മനുഷ്യരെ, അവർ ആയിരിക്കുന്നതു പോലെ തന്നെ- തങ്ങളുടെ എല്ലാ അലോസരപ്പെടുത്തുന്ന തെറ്റുകളും, മനോഭാവങ്ങളും, പ്രശ്നങ്ങളോടും കൂടെ തന്നെ അംഗീകരിക്കണം എന്ന അർത്ഥംഅങ്ങനെ കൈവന്നു.ചില സന്ദർഭങ്ങളിൽ, അത് വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള ഒരു കൃത്യമായിനമുക്ക് അനുഭവപ്പെടും. എന്നാൽവളരെസൂക്ഷ്മമായി ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കിയാൽ, നമ്മുടെ സ്വന്തം സ്വഭാവത്തിന്റെ ആകർഷകമല്ലാത്ത ചില വശങ്ങൾ നാം കണ്ടെത്തിയേക്കാം.

ദൈവം നമ്മുടെ "അരിമ്പാറകൾ" ക്ഷമിച്ചതിൽ നാം നന്ദിയുള്ളവരാണ്. കൊലൊസ്സ്യർ 3-ൽ മറ്റുള്ളവർക്ക് കൃപ പകർന്നു നൽകാൻ നമ്മെ പഠിപ്പിക്കുന്നു. സ്നേഹിക്കുവാൻ എളുപ്പമല്ലാത്തവരോടു പോലും കൂടുതൽ ക്ഷമയും ദയയും അനുകമ്പയും ഉള്ളവരായിരിക്കുവാൻ അപ്പൊസ്തലനായ പൗലൊസ് നമ്മെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു. ദൈവം നമ്മോട് ക്ഷമിക്കുന്ന രീതി മൂലം, ക്ഷമിക്കുന്ന ആത്മാവ് ഉണ്ടായിരിക്കുവാൻഅദ്ദേഹം നമ്മെ ഉദ്ബോധിപ്പിക്കുന്നു (വാ.12-13). ദൈവം നമ്മെ സ്നേഹിക്കുന്നതു പോലെ, അവിടുത്തെ മാതൃകയിലൂടെ മറ്റുള്ളവരെ സ്നേഹിക്കുവാൻ നമ്മെ പഠിപ്പിക്കുന്നു - അരിമ്പാറയും എല്ലാം.

പ്രണയഗാനം

ഒരു ശനിയാഴ്ച്ച ഉച്ചതിരിഞ്ഞുള്ള ശാന്തമായ നദീതീരപാർക്കാണ് അത്. ജോഗർമാർ കടന്നു പോകുന്നു, ചൂണ്ടകൾ കറക്കപ്പെടുന്നു, പക്ഷികൾ മത്സ്യത്തിനും അവശേഷിക്കുന്ന ഭക്ഷണപദാർഥത്തിനുവേണ്ടി പോരാടുന്നു, ഞാനും ഭാര്യയും അവിടെയിരുന്നആ ദമ്പതികളെ നിരീക്ഷിച്ചു. അവർ ഇരുണ്ട ചർമ്മം ഉള്ളവരാണ്, ചിലപ്പോൾ തങ്ങളുടെ നാൽപതുകളുടെ അവസാനത്തിൽ എത്തിയവർ. അവൾ അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി ഇരിക്കുമ്പോൾ അയാൾ പരിസരബോധം മറന്ന്സ്വന്തം ഭാഷയിൽ അവൾക്ക് ഒരു പ്രണയഗാനം ആലപിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ഞങ്ങൾക്കെല്ലാവർക്കുംകേൾക്കാനായി കാറ്റ് അത് വഹിച്ചു കൊണ്ടുവന്നു.

ഈ ആനന്ദകരമായ പ്രവൃത്തി, സെഫന്യാവിന്റെ പുസ്തകത്തെക്കുറിച്ച് എന്നെ ചിന്തിപ്പിച്ചു. എന്തുകൊണ്ടെന്ന് നിങ്ങൾ ആദ്യം ആശ്ചര്യപ്പെട്ടേക്കാം. സെഫന്യാവിന്റെ കാലത്ത്, ദൈവജനം കപട ദൈവങ്ങളെ വണങ്ങി മലിനരായി തീർന്നിരുന്നു (1:4-5), യിസ്രായേലിന്റെ പ്രവാചകരും പുരോഹിതരും ധാർഷ്ട്യമുള്ളവരും അശുദ്ധരുമായിരുന്നു (3:4). പുസ്തകത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗത്തും സെഫന്യാവ് യിസ്രായേലിൽ മാത്രമല്ല ഭൂമിയിലെ സകലജാതികളിലുംവരാനിരിക്കുന്ന ന്യായവിധിയെക്കുറിച്ച് പ്രസ്താവിക്കുന്നു (വാ.8).

എന്നിട്ടും സെഫന്യാവ് മറ്റെന്തോ മുൻകൂട്ടി കാണുന്നു. ദൈവത്തെ പൂർണ്ണഹൃദയത്തോടെ സ്നേഹിക്കുന്ന ഒരു ജനം ആ ഇരുണ്ടദിനത്തിൽനിന്ന് പുറത്തുവരും (വാ.9-13). ഈ ജനത്തിന് ദൈവം തന്റെ മണവാട്ടിയിൽ ആനന്ദിക്കുന്ന മണവാളനെ പോലെ ആയിരിക്കും: "തന്റെ സ്നേഹത്തിൽ അവൻ മിണ്ടാതിരിക്കുന്നു; ഘോഷത്തോടെ അവൻ നിങ്കൽ ആനന്ദിക്കും" (വാ.17).

“സൃഷ്ടിച്ചവൻ”, “പിതാവ്”, “യുദ്ധവീരൻ”, “ന്യായാധിപൻ”–എന്നിങ്ങനെ തിരുവെഴുത്ത് ദൈവത്തിന് അനേകം നാമങ്ങൾ നൽകുന്നു. എന്നാൽ ചുണ്ടുകളിൽ നമുക്കായി പ്രണയഗാനമുള്ള ഒരു ഗായകനായി, നമ്മിൽ എത്രപേർ ദൈവത്തെ കാണുന്നുണ്ട്?