ഒരു ശക്തമായ അരുവി
വാഷിംഗ്ടണ്‍ ഡിസിയിലെ നാഷണല്‍ മ്യൂസിയം ഓഫ് ആഫ്രിക്കന്‍ അമേരിക്കന്‍ ഹിസ്റ്ററി ആന്റ് കള്‍ച്ചറില്‍, അടിമത്തത്തിന്റെ പരുഷമായ യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തെക്കുറിച്ചും അതിന്റെ അനന്തരഫലങ്ങളെക്കുറിച്ചും പര്യവേക്ഷണം നടത്താന്‍ സഹായിക്കുന്ന നിരവധി പ്രദര്‍ശനങ്ങളും കരകൗശല വസ്തുക്കളും നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ശാന്തമായ ഈ മുറിയില്‍ വെങ്കല ഗ്ലാസിന്റെ അര്‍ദ്ധസുതാര്യമായ ഭിത്തികള്‍ ഉണ്ട്, കൂടാതെ സീലിംഗില്‍ നിന്ന് ഒരു കുളത്തിലേക്ക് വെള്ളം പെയ്യുന്നതായി തോന്നുന്നു.
ശാന്തത നിറഞ്ഞ ആ സ്ഥലത്ത് ഞാന്‍ ഇരിക്കുമ്പോള്‍, ചുവരില്‍ തൂക്കിയിരിക്കുന്ന ഡോ. മാര്‍ട്ടിന്‍ ലൂഥര്‍ കിംഗ് ജൂനിയറിന്റെ ഒരു ഉദ്ധരണി എന്റെ ശ്രദ്ധ പിടിച്ചുപറ്റി: ''ന്യായം വെള്ളംപോലെയും നീതി വറ്റാത്ത തോടുപോലെയും കവിഞ്ഞൊഴുകുന്നതുവരെ .... പ്രവര്‍ത്തിക്കാനും പോരാടാനും ഞങ്ങള്‍ ദൃഢനിശ്ചയമുള്ളവരാണ്.' ആമോസിന്റെ പഴയനിയമ പുസ്തകത്തില്‍ നിന്നാണ് ഈ ശക്തമായ വാക്കുകള്‍ വരുന്നത്.
ഉത്സവങ്ങള്‍ ആഘോഷിക്കുക, യാഗങ്ങള്‍ അര്‍പ്പിക്കുക തുടങ്ങിയ മതപരമായ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളില്‍ ഏര്‍പ്പെട്ടിരുന്ന ഒരു ജനതയ്ക്കിടയില്‍ ജീവിച്ചിരുന്ന ഒരു പ്രവാചകനായിരുന്നു ആമോസ്. എന്നാല്‍ അവരുടെ ഹൃദയങ്ങള്‍ ദൈവത്തില്‍ നിന്ന് അകലെയായിരുന്നു (ആമോസ് 5:21-23). ദരിദ്രരോടും അടിച്ചമര്‍ത്തപ്പെട്ടവരോടും നീതി പുലര്‍ത്തുന്നതുള്‍പ്പെടെയുള്ള അവന്റെ കല്പനകളില്‍ നിന്ന് പിന്തിരിയാന്‍ അവയെ അവര്‍ ഉപയോഗിച്ചതുകൊണ്ട് ദൈവം അവരുടെ യാഗങ്ങളെ നിരസിച്ചു.
ദൈവത്തോടും മറ്റുള്ളവരോടും സ്നേഹമില്ലാത്ത മതപരമായ ചടങ്ങുകള്‍ക്കുപകരം, എല്ലാ ജനങ്ങളുടെയും ക്ഷേമത്തിനായുള്ള ആത്മാര്‍ത്ഥമായ താത്പര്യം പ്രകടിപ്പിക്കാന്‍ ദൈവം തന്റെ ജനത്തെക്കുറിച്ച് ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെന്ന് ആമോസ് എഴുതി - ഉദാരമായ ഒരു ജീവിതരീതി, അത് ഒഴുകുന്നിടത്തെല്ലാം ജീവന്‍ നല്‍കുന്ന ശക്തമായ നദിയായിരിക്കും.
ദൈവത്തെ സ്‌നേഹിക്കുന്നത് നമ്മുടെ അയല്‍ക്കാരെ സ്‌നേഹിക്കുന്നതുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു എന്ന അതേ സത്യം യേശു പഠിപ്പിച്ചു (മത്തായി 22:37-39). നാം ദൈവത്തെ സ്‌നേഹിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുമ്പോള്‍, അതു നീതിയെ വിലപ്പെട്ടതായി കരുതുന്ന ഒരു ഹൃദയത്തില്‍നിന്നായിരിക്കട്ടെ.
കാഹളങ്ങള്‍ മുഴക്കുക
എല്ലാ ദിനാന്ത്യത്തിലും ശവസംസ്‌കാര ചടങ്ങുകളിലും യുഎസ് സൈന്യം വായിക്കുന്ന ട്രമ്പറ്റ് കോളാണ് ''ടാപ്സ്.'' അനൗദ്യോഗിക വരികള്‍ വായിച്ച് പല വരികളും അവസാനിക്കുന്നത് 'ദൈവം അടുത്തിരിക്കുന്നു' എന്ന വാക്യത്തോടെയാണ് എന്നു കണ്ടെത്തിയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ അത്ഭുതപ്പെട്ടുപോയി. ഓരോ രാത്രിയുടെയും ഇരുട്ടു വീഴുന്നതിനുമുമ്പായാലും പ്രിയപ്പെട്ട ഒരാളുടെ നഷ്ടത്തില്‍ വിലപിക്കുന്ന സമയത്തായാലും ദൈവം അടുത്തുണ്ട് എന്ന മനോഹരമായ ഉറപ്പാണ് ഈ വരികള്‍ പടയാളികള്‍ക്കു വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നത്.
പഴയനിയമത്തില്‍, ദൈവം അടുത്തുണ്ടെന്നുള്ള ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തല്‍ കൂടിയായിരുന്നു കാഹളങ്ങള്‍. ദൈവവും യിസ്രായേല്‍ ജനതയും തമ്മിലുള്ള ഉടമ്പടി കരാറിന്റെ ഭാഗമായ പെരുന്നാളുകളും ഉത്സവങ്ങളും ആഘോഷിക്കുന്നതിനിടയില്‍, യെഹൂദന്മാര്‍ ''കാഹളം മുഴക്കണം'' (സംഖ്യാപുസ്തകം 10:10). കാഹളം ഊതുന്നത് ദൈവത്തിന്റെ സാന്നിധ്യത്തെ മാത്രമല്ല, അവര്‍ക്ക് ഏറ്റവും ആവശ്യമുള്ളപ്പോള്‍ അവന് ലഭ്യമാണെന്നതും അവരെ ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തി - അവരെ സഹായിക്കാന്‍ അവന് ആഗ്രഹിച്ചു.
ദൈവം അടുത്തിരിക്കുന്നുവെന്ന ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തലുകള്‍ ഇന്നും നമുക്ക് ആവശ്യമാണ്. നമ്മുടെ ആരാധനാരീതിയില്‍, നമുക്കും പ്രാര്‍ത്ഥനയിലൂടെയും പാട്ടിലൂടെയും ദൈവത്തെ വിളിക്കാം. ഒരുപക്ഷേ, നമ്മെ സഹായിക്കാന്‍ ദൈവത്തോട് ആവശ്യപ്പെടുന്ന കാഹളങ്ങളായി നമ്മുടെ പ്രാര്‍ത്ഥനകളെ നമുക്കു കരുതാം. ആ കാഹളനാദത്തെ ദൈവം എപ്പോഴും കേള്‍ക്കുന്നു എന്നതാണ് നമുക്കുള്ള മനോഹരമായ പ്രോത്സാഹനം (1 പത്രൊസ് 3:12). ജീവിതത്തിലെ പ്രതിസന്ധികളിലും ദുഃഖങ്ങളിലും നമ്മെ ശക്തിപ്പെടുത്തുകയും ആശ്വസിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന അവിടുത്തെ സാന്നിധ്യത്തിന്റെ ഉറപ്പോടെ നമ്മുടെ ഓരോ അപേക്ഷയോടും അവന് പ്രതികരിക്കുന്നു.
ലോകത്തിന് സന്തോഷം
ഓരോ ക്രിസ്തുമസിനും ലോകമെമ്പാടുനിന്നുമുള്ള തിരുപ്പിറവി രംഗങ്ങള്‍ ഉപയോഗിച്ച് ഞങ്ങള്‍ ഞങ്ങളുടെ വീട് അലങ്കരിക്കുന്നു. ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഒരു ജര്‍മ്മന്‍ തിരുപ്പിറവി പിരമിഡുണ്ട്; ബെത്ലഹേമില്‍ നിന്നുള്ള ഒലിവ് മരത്തില്‍ നിര്‍മ്മിച്ച ഒരു പുല്്‌ത്തൊട്ടി രംഗവും കടും വര്‍ണ്ണത്തിലുള്ള ഒരു മെക്‌സിക്കന്‍ നാടോടി പതിപ്പും ഉണ്ട്. ഞങ്ങളുടെ കുടുംബത്തിന് ഏറ്റവും പ്രിയങ്കരം ആഫ്രിക്കയില്‍ നിന്നുള്ള വിചിത്രമായ ഒന്നാണ്. കൂടുതല്‍ പരമ്പരാഗത ആടുകള്‍ക്കും ഒട്ടകങ്ങള്‍ക്കും പകരം, ഒരു ഹിപ്പോപ്പൊട്ടാമസാണ് യേശുക്കുഞ്ഞിനെ ഉറ്റുനോക്കുന്നത്.
യേശുവിന്റെ ജനനം ഒരു ജനതയ്ക്കോ സംസ്‌കാരത്തിനോ മാത്രമായിരുന്നില്ല എന്നതിന്റെ മനോഹരമായ ഈ ഓരോ ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തലും ഞാന്‍ വീക്ഷിക്കുമ്പോള്‍ ഈ തിരുപ്പിറവി രംഗങ്ങളിലൂടെ സജീവമാക്കുന്ന അതുല്യമായ സാംസ്‌കാരിക വീക്ഷണങ്ങള്‍ എന്റെ ഹൃദയത്തെ സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നു. ഇത് മുഴു ഭൂമിക്കും ഉള്ള സന്തോഷവാര്‍ത്തയാണ്, എല്ലാ രാജ്യങ്ങളില്‍ നിന്നും വംശങ്ങളില്‍ നിന്നുമുള്ള ആളുകള്‍ക്ക് സന്തോഷിക്കാനുള്ള ഒരു കാരണമാണിത്.
ഞങ്ങളുടെ ഓരോ തിരുപ്പിറവി രംഗത്തിലും ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്ന ശിശു മുഴുലോകത്തിനും വേണ്ടിയുള്ള ദൈവത്തിന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ ഈ സത്യം വെളിപ്പെടുത്തി. നിക്കോദേമൊസ് എന്ന പരീശനുമായുള്ള ക്രിസ്തുവിന്റെ സംഭാഷണവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് യോഹന്നാന്‍ എഴുതിയതുപോലെ, ''തന്റെ ഏകജാതനായ പുത്രനില്‍ വിശ്വസിക്കുന്ന ഏവനും നശിച്ചുപോകാതെ നിത്യജീവന്‍ പ്രാപിക്കേണ്ടതിന് ദൈവം അവനെ നല്കുവാന്‍ തക്കവണ്ണം ലോകത്തെ സ്‌നേഹിച്ചു'' (യോഹന്നാന്‍ 3:16) .
യേശു എന്ന ദാനം എല്ലാവര്‍ക്കും സന്തോഷവാര്‍ത്തയാണ്. ഭൂമിയില്‍ നിങ്ങള്‍ എവിടെ പാര്‍ത്താലും യേശുവിന്റെ ജനനം നിങ്ങള്‍ക്കുള്ള സ്‌നേഹത്തിന്റെയും സമാധാനത്തിന്റെയും ദൈവിക വാഗ്ദാനമാണ്. ക്രിസ്തുവില്‍ പുതിയ ജീവിതം കണ്ടെത്തുന്ന ''സര്‍വ്വഗോത്രത്തിലും ഭാഷയിലും വംശത്തിലും ജാതിയിലും നിന്നുള്ള'' എല്ലാവരും ഒരു ദിവസം ദൈവത്തിന്റെ മഹത്വം എന്നെന്നേക്കും ആഘോഷിക്കും (വെളിപ്പാട് 5:9).
പ്രാര്‍ത്ഥനയുടെ വിശേഷാധികാരം
"ഡാഡി ഇനിമേല്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുക ഇല്ല,'' എന്ന തലക്കെട്ടുള്ള തികച്ചും വ്യക്തിപരമായ ഒരു ഇംഗ്ലീഷ് ഗാനത്തിനു പ്രചോദനമായത് ഗാനരചയിതാവിനുവേണ്ടിയുള്ള സ്വന്തം പിതാവിന്റെ പ്രാര്‍ത്ഥനയാണ്. പിതാവിന്റെ പ്രാര്‍ത്ഥനകള്‍ അവസാനിച്ചതിന്റെ കാരണം വികാരതീവ്രമായ വരികള്‍ വെളിപ്പെടുത്തുന്നു: നിരാശയോ ക്ഷീണമോ അല്ല, മറിച്ച് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണമാണ് പ്രാര്‍ത്ഥനയ്ക്കു വിരാമം കുറിച്ചത്. ഇപ്പോള്‍, യേശുവിനോടൊപ്പം പ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍ സംസാരിക്കുന്നതിനുപകരം, അവന്റെ പിതാവ് യേശുവിനോട്് മുഖാമുഖം സംസാരിക്കുകയാണെന്ന് അദ്ദേഹം സങ്കല്‍പ്പിക്കുന്നു.
ഒരു പിതാവിന്റെ പ്രാര്‍ത്ഥനയെക്കുറിച്ചുള്ള ഈ ഓര്‍മ്മ, വേദപുസ്തകത്തില്‍ കാണുന്ന ഒരു പിതാവിന്റെ മകനുവേണ്ടിയുള്ള പ്രാര്‍ത്ഥനയെ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നു. ദാവീദ് രാജാവ് ജീവിതാന്ത്യത്തിലെത്തിയപ്പോള്‍, തന്റെ പുത്രനായ ശലോമോനെ യിസ്രായേലിന്റെ അടുത്ത രാജാവായി ചുമതലയേല്‍പ്പിക്കുന്നതിനുള്ള ഒരുക്കങ്ങള്‍ നടത്തി.
ശലോമോനെ അഭിഷേകം ചെയ്യാന്‍ ജനത്തെ ഒരുമിച്ചുകൂട്ടിയശേഷം, ദാവീദ് ആളുകളെ പ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍ നയിച്ചു. യിസ്രായേലിനോടുള്ള ദൈവത്തിന്റെ വിശ്വസ്തതയെക്കുറിച്ച് ദാവീദ് വിവരിച്ചശേഷം, ജനങ്ങളും ദൈവത്തോട് വിശ്വസ്തത പുലര്‍ത്താന്‍ അവന് ജനങ്ങള്‍ക്കുവേണ്ടി പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു. തുടര്‍ന്ന് അവന് തന്റെ മകനുവേണ്ടി ഒരു വ്യക്തിപരമായ പ്രാര്‍ത്ഥന നടത്തി, ''നിന്റെ കല്പനകളും സാക്ഷ്യങ്ങളും ചട്ടങ്ങളും പ്രമാണിക്കേണ്ടതിന് ... അവന് ഒരു ഏകാഗ്രഹൃദയം നല്‍കണമേ'' എന്നു ദാവീദ് ദൈവത്തോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു (1 ദിനവൃത്താന്തം 29:19).
ദൈവം നമ്മുടെ ജീവിതത്തില്‍ വെച്ചിരിക്കുന്ന ആളുകള്‍ക്കുവേണ്ടി വിശ്വസ്തതയോടെ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാനുള്ള പ്രത്യേകമായ പദവി നമുക്കുണ്ട്. വിശ്വസ്തതയ്ക്കുള്ള നമ്മുടെ മാതൃക മായാത്ത സ്വാധീനം ചെലുത്തുകയും നാം പോയിക്കഴിഞ്ഞാലും നിലനില്‍ക്കുകയും ചെയ്യും. ശലോമോനും യിസ്രായേലിനും വേണ്ടി ദാവീദ് നടത്തിയ പ്രാര്‍ത്ഥനകള്‍ക്കുള്ള ഉത്തരം അവന് പോയിക്കഴിഞ്ഞും ദൈവം നല്‍കിക്കൊണ്ടിരുന്നതുപോലെ, നമ്മുടെ പ്രാര്‍ത്ഥനകളുടെ സ്വാധീനവും നമുക്കു ശേഷം തുടരും.
മാധുര്യമേറിയ വിളവെടുപ്പ്
ഞങ്ങള്‍ ഞങ്ങളുടെ വീട് വാങ്ങിയപ്പോള്‍, ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഒരു മുന്തിരിത്തോട്ടവും ലഭിച്ചു. ഉദ്യാനപാലനത്തില്‍ നവാഗതരെന്ന നിലയില്‍, എന്റെ കുടുംബം വള്ളിത്തല മുറിക്കുക, വെള്ളം ഒഴിക്കുക, പരിപാലിക്കുക എന്നിവ പഠിക്കുന്നതിനായി ധാരാളം സമയം ചെലവഴിച്ചു. ഞങ്ങളുടെ ആദ്യത്തെ വിളവെടുപ്പ്ിനു സമയമായപ്പോള്‍, ഞാന്‍ മുന്തിരിവള്ളിയില്‍ നിന്ന് ഒരു മുന്തിരി വായിലേക്കിട്ടു - അതിന്റെ അസുഖകരമായ, പുളിയില്‍ എനിക്കു നിരാശ തോന്നി.
കഠിനാദ്ധ്വാനം ചെയ്ത് ഒരു മുന്തിരിവള്ളിയെ പരിപാലിച്ചശേഷം പുളിയുള്ള മുന്തിരി വിളവെടുത്തപ്പോള്‍ എനിക്ക് തോന്നിയ നിരാശ, യെശയ്യാവ് 5 ന്റെ സ്വരത്തെ പ്രതിധ്വനിപ്പിക്കുന്നതായിരുന്നു. ഒയിസ്രായേല്‍ ജനത്തോടുള്ള ദൈവത്തിന്റെ ബന്ധത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു ഉപമ നാം അവിടെ കാണുന്നു. ഒരു കൃഷിക്കാരനായി ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്ന ദൈവം, ഒരു കുന്നിന്‍ പ്രദേശം വൃത്തിയാക്കി, നല്ല മുന്തിരിവള്ളികള്‍ നടുകയും സംരക്ഷണത്തിനായി ഒരു കാവല്‍ ഗോപുരം പണിയുകയും തന്റെ വിളവിന്റെ ഫലം ആസ്വദിക്കുന്നതിനായി ഒരു ചക്ക് തയ്യാറാക്കുകയും ചെയ്യുന്നതായി കാണാം (യെശയ്യാവ് 5:1-2). എന്നാല്‍ കൃഷിക്കാരനെ നിരാശപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് യിസ്രായേലിനെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന മുന്തിരിത്തോട്ടം സ്വാര്‍ത്ഥതയുടെയും അനീതിയുടെയും പീഡനത്തിന്റെയും പ്രതീകമായ കൈപ്പുള്ള മുന്തിരിയാണ് കായിച്ചത് (വാ. 7). ഒടുവില്‍, ദൈവം മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ മുന്തിരിത്തോട്ടത്തെ നശിപ്പിക്കുകയും ഒരു ദിവസം നല്ല ഫലം കായിക്കുമെന്ന പ്രതീക്ഷയില്‍ ഒരു ശേഷിപ്പിനെ നിലനിര്‍ത്തുകയും ചെയ്്തു.
യോഹന്നാന്റെ സുവിശേഷത്തില്‍, യേശു മുന്തിരിത്തോട്ടത്തിന്റെ ദൃഷ്ടാന്തം ആവര്‍ത്തിച്ചുകൊണ്ടു പറയുന്നു, ''ഞാന്‍ മുന്തിരിവള്ളിയും നിങ്ങള്‍ കൊമ്പുകളും ആകുന്നു; ഒരുത്തന്‍ എന്നിലും ഞാന്‍ അവനിലും
വസിക്കുന്നു എങ്കില്‍ അവന് വളരെ ഫലം കായ്ക്കും' (യോഹന്നാന്‍ 15:5). ഈ സമാന്തര സാദൃശ്യത്തില്‍, പ്രധാന മുന്തിരിവള്ളിയായ താനുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന ശാഖകളായി യേശു തന്നിലുള്ള വിശ്വാസികളെ ചിത്രീകരിക്കുന്നു. ഇപ്പോള്‍, അവന്റെ ആത്മാവില്‍ പ്രാര്‍ത്ഥനാപൂര്‍വ്വം ആശ്രയിച്ചുകൊണ്ട് യേശുവിനോ
ടു നാം ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുമ്പോള്‍, ആത്മീയ പോഷണത്തിലേക്ക് നമുക്ക് നേരിട്ട് പ്രവേശനമുണ്ട്, അത് എല്ലാറ്റിലും മാധുര്യമേറിയ ഫലം - സ്‌നേഹം - ഉളവാക്കും.
പ്രത്യാശ തിരഞ്ഞെടുക്കുക
കാലാവസ്ഥാ സ്വാധീനം മൂലമുണ്ടാകുന്ന മാനസികാസ്വാസ്ഥ്യം (സീസണല്‍ അഫക്റ്റീവ് ഡിസോര്‍ഡര്‍-SAD) അനുഭവിക്കുന്ന ലോകമെമ്പാടുമുള്ള ദശലക്ഷക്കണക്കിന് ആളുകളില്‍ ഒരാളാണ് ഞാന്‍, ദൈര്‍ഘ്യം കുറഞ്ഞ ശൈത്യകാലദിനങ്ങള്‍ മൂലം സൂര്യപ്രകാശം പരിമിതമായ സ്ഥലങ്ങളില്‍ സാധാരണ കണ്ടുവരുന്ന വിഷാദരോഗമാണിത്. ശൈത്യകാലത്തെ മരവിപ്പിന്റെ ശാപം ഒരിക്കലും അവസാനിക്കില്ലെന്ന് ഞാന്‍ ഭയപ്പെടാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോള്‍, ദൈര്‍ഘ്യമുള്ള ദിവസങ്ങളും കൂടിയ താപനിലയും വരുന്നു എന്നതിന്റെ തെളിവുകള്‍ക്കായി ഞാന്‍ ഉത്സാഹത്തോടെ അന്വേഷിക്കും.
വസന്തത്തിന്റെ ആദ്യ ലക്ഷണങ്ങള്‍ - നീണ്ടുനില്‍ക്കുന്ന മഞ്ഞുവീഴ്ചയെ വിജയകരമായി അതിജീവിച്ച പൂക്കള്‍ - ദൈവത്തിന്റെ പ്രത്യാശ നമ്മുടെ ഏറ്റവും ഇരുണ്ട ഋതുക്കളെപ്പോലും തകര്‍ക്കുന്നതെങ്ങനെയെന്ന് എന്നെ ശക്തമായി ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നു. യിസ്രായേല്‍ ജനം ദൈവത്തില്‍ നിന്ന് അകന്നുപോയപ്പോള്‍ സംഭവിച്ച ഹൃദയത്തെ തകര്‍ക്കുന്ന ''ശീതകാലം'' സഹിക്കുന്ന സമയത്ത് മീഖാ പ്രവാചകന്‍ ഇത് ഏറ്റുപറഞ്ഞു. ശോചനീയമായ അവസ്ഥയെ മീഖാ വിലയിരുത്തിയപ്പോള്‍, ''നേരുള്ള ഒരാള്‍ പോലും'' അവശേഷിക്കുന്നില്ലെന്ന് അവന് വിലപിച്ചു (മീഖാ 7:2).
എന്നിരുന്നാലും, സാഹചര്യം മോശമായി കാണപ്പെട്ടെങ്കിലും പ്രത്യാശ കൈവിടാന്‍ പ്രവാചകന്‍ വിസമ്മതിച്ചു. നാശത്തിനിടയിലും, പ്രത്യാശയ്ക്കുള്ള തെളിവുകള്‍ ഇനിയും കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിലും, ദൈവം പ്രവര്‍ത്തന നിരതനാണെന്ന് അവന് വിശ്വസിച്ചു (വാ. 7).
നമ്മുടെ ഇരുണ്ടതും ചിലപ്പോള്‍ അവസാനിക്കാത്തതെന്നു തോന്നുന്നതുമായ ''ശീതകാല''ത്തില്‍, വസന്തത്തിന്റെ കടന്നുവരവിന്റെ ലക്ഷണങ്ങള്‍ ഒന്നും കാണാതെവരുമ്പോള്‍, മീഖായുടെ അതേ പോരാട്ടത്തെ നാമും അഭിമുഖീകരിക്കുന്നു. നാം നിരാശയില്‍ മുങ്ങുമോ? അതോ നാം ''ദൈവത്തിനായി കാത്തിരിക്കുമോ?' (വാ. 7).
ദൈവത്തിലുള്ള നമ്മുടെ പ്രത്യാശയ്ക്ക് ഒരിക്കലും ഭംഗംവരുന്നില്ല (റോമര്‍ 5:5). അവന് ''ശീതകാലം'' ഇല്ലാത്ത ഒരു സമയം കൊണ്ടുവരുന്നു - വിലാപമോ വേദനയോ ഇല്ലാത്ത സമയം (വെളിപ്പാട് 21:4). അതുവരെ, ''എന്റെ പ്രത്യാശ നിങ്കല്‍ വച്ചിരിക്കുന്നു'' (സങ്കീര്‍ത്തനം 39:7) എന്ന് ഏറ്റുപറഞ്ഞ് നമുക്ക് അവനില്‍ വിശ്രമിക്കാം.
സ്‌നേഹ താഴുകള്‍
പാരീസിലെ പോണ്ട് ഡെസ് ആര്‍ട്‌സ് പാലത്തിന്റെ ലഭ്യമായ എല്ലാ ഭാഗങ്ങളിലും ഘടിപ്പിച്ചിട്ടുള്ള ലക്ഷക്കണക്കിന് താഴുകള്‍ ഞാന്‍ ആശ്ചര്യത്തോടെ നോക്കിനിന്നു, പലതിലും പ്രണയിനികളുടെ ഇനീഷ്യലുകള്‍ കൊത്തിവച്ചിട്ടുണ്ട് . സെയ്ന്‍ നദിക്ക് കുറുകെയുള്ള കാല്‍നട പാലം ദമ്പതികളുടെ ''എന്നെന്നേക്കുമുള്ള'' പ്രതിബദ്ധതയായ ഈ പ്രണയ പ്രതീകങ്ങളാല്‍ മുങ്ങിപ്പോയിരിക്കുന്നു. 2014 ല്‍, ഈ സ്‌നേഹതാഴുകളുടെ ഭാരം അമ്പത് ടണ്‍ ആണെന്ന് കണക്കാക്കിയിരുന്നു, മാത്രമല്ല പാലത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗം തകരാന്‍ അവ കാരണമാവുകയും ചെയ്തു, തന്മൂലം താഴുകള്‍ നീക്കംചെയ്യേണ്ടിവന്നു.
ഇത്തരത്തിലുള്ള നിരവധി സ്‌നേഹ താഴുകളുടെ സാന്നിധ്യം, മനുഷ്യരെന്ന നിലയില്‍ സ്‌നേഹം സുരക്ഷിതമാണെന്ന് ഉറപ്പുലഭിക്കുന്നതിന് നമുക്കുള്ള ആഴമായ ആഗ്രഹത്തിലേക്ക് വിരല്‍ ചൂണ്ടുന്നു. രണ്ട് സ്‌നഹഭാജനങ്ങള്‍ തമ്മിലുള്ള സംഭാഷണം ചിത്രീകരിക്കുന്ന പഴയനിയമ ഗ്രന്ഥമായ ഉത്തമഗീതത്തില്‍, സുരക്ഷിതമായ സ്‌നേഹത്തിനുള്ള ആഗ്രഹം സ്ത്രീ പ്രകടിപ്പിക്കുന്നു. 'എന്നെ ഒരു മുദ്രമോതിരമായി നിന്റെ ഹൃദയത്തിന്മേലും ഒരു മുദ്രമോതിരമായി നിന്റെ ഭുജത്തിന്മേലും വച്ചുകൊള്ളണമേ'' എന്ന് അവള്‍ പറയുന്നു (ഉത്തമഗീതം 8:6). അവന്റെ ഹൃദയത്തില്‍ പതിച്ച മുദ്രയോ വിരലില്‍ ഇട്ട മോതിരമോ പോലെ അവന്റെ സ്‌നേഹത്തില്‍ താന്‍ സുരക്ഷിതയും സംരക്ഷിതയുമായിരിക്കണം എന്നാണ് അവളുടെ ആഗ്രഹം.
ഉത്തമഗീതത്തില്‍ പ്രകടമാകുന്ന തീവ്രമായ സ്നേഹത്തിനായുള്ള വാഞ്ഛ എഫെസ്യലേഖനത്തില്‍ കാണുന്ന പുതിയ നിയമ സത്യത്തിലേക്ക് നമ്മെ വിരല്‍ചൂണ്ടുന്നു - ദൈവാത്മാവിന്റെ ''മുദ്ര'' യിലൂടെ നാം മുദ്രയിടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു (1:13). മനുഷ്യസ്നേഹം ചാഞ്ചല്യമുള്ളതും താഴുകള്‍ ഒരു പാലത്തില്‍ നിന്ന് നീക്കംചെയ്യാന്‍ കഴിയുന്നതും ആയിരിക്കുമ്പോള്‍, നമ്മില്‍ വസിക്കുന്ന ക്രിസ്തുവിന്റെ ആത്മാവ്, തന്റെ ഓരോ പൈതലിനോടും ദൈവത്തിനുള്ള ഒരിക്കലും തീരാത്ത, പ്രതിബദ്ധതയുള്ള സ്‌നേഹം പ്രകടമാക്കുന്ന ഒരു സ്ഥിരമായ മുദ്രയാണ്.
ദൈവത്താല്‍ പേര്‍വിളിക്കപ്പെടുക
വികൃതി. പഞ്ചാര. തടിയന്‍. നാം നമ്മുടെ കുട്ടികള്‍ക്ക് നല്‍കുന്ന ചില ഇരട്ടപ്പേരുകള്‍ ആണിവ. ഈ പേരുകളില്‍ ഭൂരിഭാഗവും സൃഷ്ടിച്ചിരിക്കുന്നത് അവരുടെ സ്വഭാവം, ശാരീരിക രൂപം, അല്ലെങ്കില്‍ അവര്‍ക്കു പ്രിയങ്കരമായ കാര്യങ്ങള്‍ എന്നിവയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ്.
വിളിപ്പേരുകള്‍ കുട്ടികള്‍ക്ക് മാത്രമായി പരിമിതപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ല - അവ ബൈബിളില്‍ പോലും ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നതായി നാം കാണുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, യേശു അപ്പൊസ്തലന്മാരായ യാക്കോബിനെയും യോഹന്നാനെയും ''ഇടിമക്കള്‍'' എന്ന് വിളിക്കുന്നു (മര്‍ക്കൊസ് 3:17). ബൈബിളില്‍ ഒരാള്‍ തനിക്കുതന്നെ ഇരട്ടപ്പേര് നല്‍കുന്നത് അപൂര്‍വ്വമാണെങ്കിലും, നൊവൊമി എന്നു പേരുള്ള ഒരു സ്ത്രീ തന്നെ 'കൈപ്പ്'' എന്നര്‍ത്ഥമുള്ള 'മാറാ'' എന്നു വളിക്കാന്‍ ജനത്തോടാവശ്യപ്പെട്ടപ്പോള്‍ അതു സംഭവിച്ചു (രൂത്ത് 1:20). അവളുടെ ഭര്‍ത്താവും രണ്ടു പുത്രന്മാരും മരിച്ചതായിരുന്നു അതിനു കാരണം. ദൈവം തന്റെ ജീവിതം കയ്‌പേറിയതാക്കി എന്ന് അവള്‍ക്ക് തോന്നി (വാ. 21).
എന്നിരുന്നാലും നവോമി സ്വയം നല്‍കിയ പുതിയ പേര് നിലനിന്നില്ല. കാരണം, ആ നാശനഷ്ടങ്ങള്‍ അവളുടെ കഥയുടെ അവസാനമായിരുന്നില്ല. അവളുടെ ദുഃഖത്തിനിടയില്‍, ദൈവം അവള്‍ക്ക് സ്‌നേഹസമ്പന്നയായ മരുമകളായ രൂത്തിനെ നല്‍കി അവളെ അനുഗ്രഹിച്ചു; രൂത്ത് പിന്നീട് പുനര്‍വിവാഹം ചെയ്യുകയും അവള്‍ക്ക് ഒരു മകനുണ്ടാകുകയും ചെയ്തു. അങ്ങനെ നവോമിക്ക് വീണ്ടും ഒരു കുടുംബമുണ്ടായി.
നാം അനുഭവിച്ച ബുദ്ധിമുട്ടുകള്‍ അല്ലെങ്കില്‍ നാം വരുത്തിയ തെറ്റുകള്‍ അടിസ്ഥാനമാക്കി ''പരാജയം'' അല്ലെങ്കില്‍ ''സ്‌നേഹിക്കപ്പെടാത്തത്'' എന്നിങ്ങനെ കയ്പുള്ള വിളിപ്പേരുകള്‍ നല്‍കാന്‍ നാം ചിലപ്പോള്‍ പ്രലോഭിപ്പിക്കപ്പെടുമെങ്കിലും, ആ പേരുകള്‍ നമ്മുടെ കഥയുടെ അവസാനമല്ല. നമുക്ക് ഓരോരുത്തര്‍ക്കും ദൈവം നമുക്കു നല്‍കിയ ''പ്രിയമുള്ളവര്‍' (റോമര്‍ 9:25) എന്ന പേര് ഉപയോഗിച്ച് ആ പേരുകള്‍ മാറ്റിയിടാം. മാത്രമല്ല ഏറ്റവും വെല്ലുവിളി നിറഞ്ഞ സമയങ്ങളില്‍ പോലും അവന് നമുക്കായി തുറക്കുന്ന വഴികള്‍ കാണുക.
ഒറ്റിക്കൊടുക്കുക
2019 ല്‍ ലിയോനാര്‍ഡോ ഡാവിഞ്ചിയുടെ മരണത്തിന്റെ അഞ്ഞൂറാം വാര്‍ഷികത്തിന്റെ അനുസ്മരണയില്‍ ലോകത്തിന്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളില്‍ കലാ പ്രദര്‍ശനങ്ങള്‍ നടത്തുകയുണ്ടായി. അദ്ദേഹത്തിന്റെ പല ചിത്രങ്ങളും ശാസ്ത്രീയ കണ്ടുപിടുത്തങ്ങളും പ്രദര്‍ശിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, അവസാനത്തെ അത്താഴം ഉള്‍പ്പെടെ ഡാവിഞ്ചിയുടേതെന്ന് സാര്‍വത്രികമായി അംഗീകരിക്കപ്പെട്ട അഞ്ച് പെയിന്റിംഗുകള്‍ മാത്രമേയുള്ളൂ.
സങ്കീര്‍ണ്ണമായ ഈ ചുവര്‍ചിത്രം, യോഹന്നാന്റെ സുവിശേഷത്തില്‍ വിവരിച്ചിരിക്കുന്ന രീതിയില്‍ ശിഷ്യന്മാരോടൊപ്പമുള്ള യേശുവിന്റെ അവസാന ഭക്ഷണത്തെ ചിത്രീകരിക്കുന്നു . ''നിങ്ങളില്‍ ഒരുത്തന്‍ എന്നെ കാണിച്ചുകൊടുക്കും'' (യോഹന്നാന്‍ 13:21) എന്ന യേശുവിന്റെ പ്രസ്താവനയെത്തുടര്‍ന്ന്് ശിഷ്യന്മാരുടെ ഇടയിലുണ്ടായ ആശയക്കുഴപ്പത്തെ ഈ ചിത്രം ചിത്രീകരിക്കുന്നു. അമ്പരന്നുപോയ ശിഷ്യന്മാര്‍ വിശ്വാസവഞ്ചകന്‍ ആരാണെന്ന് ചര്‍ച്ചചെയ്യുന്നു - അതേസമയം യൂദാ തന്റെ ഗുരുവും സ്‌നേഹിതനുമായവന്‍ എവിടെയാണെന്ന് പ്രമാണികളെ അറിയിക്കാന്‍ ഇരുട്ടിലേക്ക് നിശബ്ദമായി ഇറങ്ങിപ്പോയി.
ഒറ്റിക്കൊടുത്തു. യേശുവിന്റെ വാക്കുകളില്‍ യൂദാസിന്റെ വഞ്ചനയുടെ വേദന പ്രകടമാണ്, ''എന്റെ അപ്പം തിന്നുന്നവന്‍ എന്റെ നേരെ കുതികാല്‍ ഉയര്‍ത്തിയിരിക്കുന്നു' (വാ. 18). ഭക്ഷണം പങ്കിടാന്‍ തക്കവിധം അടുപ്പമുണ്ടായിരുന്ന സുഹൃത്ത് ആ ബന്ധം യേശുവിനെ ദ്രോഹിക്കാന്‍ ഉപയോഗിച്ചു.
നമ്മില്‍ ഓരോരുത്തരും ഒരു സുഹൃത്തിന്റെ ഒറ്റിക്കൊടുക്കല്‍ അനുഭവിച്ചിരിക്കാം. അത്തരം വേദനകളോട് നമുക്ക് എങ്ങനെ പ്രതികരിക്കാനാവും? ഭക്ഷണം പങ്കിടുന്നതിനിടയില്‍ (യോഹന്നാന്‍ 13:18) തന്നെ ഒറ്റിക്കൊടുക്കുന്നയാള്‍ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നുവെന്ന് സൂചിപ്പിക്കാന്‍ യേശു ഉദ്ധരിച്ച സങ്കീര്‍ത്തനം 41:9, പ്രത്യാശ നല്‍കുന്നു. ദാവീദ് ഒരു അടുത്ത സുഹൃത്തിന്റെ കാപട്യത്തെച്ചൊല്ലിയുള്ള തന്റെ സങ്കടം വിവരിച്ച ശേഷം, തന്നെ താങ്ങുകയും എന്നേക്കും ദൈവസന്നിധിയില്‍ ഉയര്‍ത്തിനിര്‍ത്തുകയും ചെയ്യുന്ന ദൈവത്തിന്റെ സ്‌നേഹത്തിലും സാന്നിധ്യത്തിലും അഭയം കണ്ടെത്തുന്നു (സങ്കീര്‍ത്തനം 41:11-12).
സുഹൃത്തുക്കള്‍ നിരാശപ്പെടുത്തുമ്പോള്‍, ഏറ്റവും വിനാശകരമായ വേദന പോലും സഹിക്കാന്‍ സഹായിക്കുന്നതിന് ദൈവത്തിന്റെ നിലനില്‍ക്കുന്ന സ്‌നേഹവും അവന്റെ ശക്തീകരിക്കുന്ന സാന്നിധ്യവും നമ്മോടുകൂടെയുണ്ടെന്ന് അറിയുന്നതിലൂടെ നമുക്ക് ആശ്വാസം ലഭിക്കും.
പ്രാന്തപ്രദേശത്ത് കണ്ടെത്തി
ആള്‍ക്കൂട്ടത്തിനിടയില്‍ നടന്ന മോട്ടോര്‍ സൈക്കിള്‍ പ്രകടനത്തില്‍ ശ്വാസംനിലച്ചുപോകുന്ന തരത്തിലുള്ള പ്രകടനങ്ങള്‍ ചില യുവാക്കള്‍ അവതരിപ്പിച്ചു. അ്തു കാണാന്‍ ഞാന്‍ എന്റെ പെരുവിരലില്‍ എത്തിവലിഞ്ഞ് ചുറ്റും നോക്കി. ചുറ്റും നോക്കിയപ്പോള്‍, അടുത്തുള്ള ഒരു മരത്തില്‍ മൂന്ന് കുട്ടികള്‍ ഇരിക്കുന്നതായി ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു, കാരണം അവര്‍ക്കും കാഴ്ച കാണുന്നതിന് ജനക്കൂട്ടം നിമിത്തം കഴിഞ്ഞില്ല.
കുട്ടികള്‍ അവരുടെ ഉയര്‍ന്ന സ്ഥലത്തിരുന്ന് ഉറ്റുനോക്കുന്നത് കാണ്ടപ്പോള്‍, സമ്പന്നനായ ഒരു നികുതിപിരിവുകാരനായി ലൂക്കൊസ് പരിചയപ്പെടുത്തിയ സക്കായിയെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാതിരിക്കാന്‍ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല (ലൂക്കൊസ് 19:2). റോമാ ഗവണ്‍മെന്റിനുവേണ്ടി സഹയിസ്രായേല്യരില്‍ നിന്ന് നികുതി പിരിച്ചെടുക്കുന്നവരെ രാജ്യദ്രോഹികളായി യെഹൂദന്മാര്‍ പലപ്പോഴും വീക്ഷിച്ചിരുന്നു. കൂടാതെ ഈ നികുതി പിരിവുകാര്‍ തങ്ങളുടെ തന്നെ സ്വകാര്യ നിക്ഷേപം വര്‍ദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിനായി ജനത്തില്‍നിന്ന് അധിക പണം ആവശ്യപ്പെടുകയും ചെയ്തു. അതിനാല്‍ സക്കായിയെ തന്റെ സമുദായത്തില്‍ നിന്ന് അകറ്റിനിര്‍ത്തിയിരിക്കാന്‍ സാധ്യതയുണ്ട്.
യേശു യെരീഹോയിലൂടെ കടന്നുപോകുമ്പോള്‍ സക്കായി അവനെ കാണാന്‍ കൊതിച്ചു, പക്ഷേ പുരുഷാരം നിമിത്തം കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. അതിനാല്‍, ഒരുപക്ഷേ ഏകാന്തതയും നിരാശയും നിമിത്തം അവന് ഒരു കാട്ടത്തി മരത്തില്‍ കയറി (വാ. 3-4). അവിടെ, ജനക്കൂട്ടത്തിനു വെളിയില്‍ യേശു അവനെ അന്വേഷിച്ച് കണ്ടെത്തുകയും അവന്റെ വീട്ടില്‍ അതിഥിയാകാനുള്ള തന്റെ ആഗ്രഹം അറിയിക്കുകയും ചെയ്തു (വാ. 5).
'കാണാതെ പോയതിനെ തിരഞ്ഞു രക്ഷിപ്പാനാണ് മനുഷ്യപുത്രന്‍ വന്നത്.്'' യേശു വന്നതെന്ന് സക്കായിയുടെ കഥ നമ്മെ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നു, അവന്റെ സുഹൃദ്ബന്ധവും രക്ഷാദാനവും അവന് വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നു (വാ. 9-10). 'ജനക്കൂട്ടത്തിന്റെ വെളിയിലേക്ക്'' തള്ളിയിടപ്പെട്ടു എന്നു നമുക്കു തോന്നിയാലും ഞങ്ങളുടെ കമ്മ്യൂണിറ്റികളുടെ അരികുകളില്‍ ഞങ്ങള്‍ക്ക് തോന്നിയാലും, അവിടെ പോലും യേശു നമ്മെ കണ്ടെത്തുമെന്ന് നമുക്ക് ഉറപ്പുള്ളവരായിരിക്കാം.