ദൈവത്തോട് യാചിക്കുക
ഒരു കുടുംബത്തിന്റെ ഒരു പ്രഭാതത്തിലെ പ്രാര്‍ത്ഥന സമയം അത്ഭുതകരമായ ഒരു പ്രഖ്യാപനത്തോടെയാണ് അവസാനിച്ചത്. 'ആമേന്‍'' എന്ന് ഡാഡി പറഞ്ഞയുടനെ, അഞ്ചുവയസ്സുകാരന്‍ കാവി പ്രഖ്യാപിച്ചു, 'ഞാന്‍ ജോണിനുവേണ്ടി പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു, കാരണം പ്രാര്‍ത്ഥനയ്ക്കിടെ അവന് കണ്ണുകള്‍ തുറന്നിരിക്കുകയായിരുന്നു.''
മധ്യസ്ഥപ്രാര്‍ത്ഥനയ്ക്കായി നമ്മെ ആഹ്വാനം ചെയ്യുമ്പോള്‍, നിങ്ങളുടെ പത്തുവയസ്സുള്ള സഹോദരന്റെ പ്രാര്‍ത്ഥനാരീതിയെക്കുറിച്ചു പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നതല്ല തിരുവെഴുത്തു ലക്ഷ്യം വയ്ക്കുന്നത് എന്നെനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ട്. എങ്കിലും കുറഞ്ഞപക്ഷം മറ്റുള്ളവര്‍ക്കുവേണ്ടി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കണമെന്നെങ്കിലും കാവി മനസ്സിലാക്കി.
മറ്റൊരാള്‍ക്കുവേണ്ടി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നതിന്റെ പ്രാധാന്യം വേദാധ്യാപകനായ ഓസ്വാള്‍ഡ് ചേംബേഴ്‌സ് ഊന്നിപ്പറഞ്ഞു. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: 'മദ്ധ്യസ്ഥത നിങ്ങളെ ദൈവത്തിന്റെ സ്ഥാനത്തു നിര്‍ത്തുന്നു; അതില്‍ ദൈവത്തിന്റെ മനസ്സും കാഴ്ചപ്പാടും ഉണ്ട്.'' ദൈവത്തെക്കുറിച്ചും നമ്മോടുള്ള അവിടുത്തെ സ്‌നേഹത്തെക്കുറിച്ചും നമുക്കുള്ള അറിവിന്റെ വെളിച്ചത്തില്‍ മറ്റുള്ളവര്‍ക്കുവേണ്ടി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നതാണത്.
മധ്യസ്ഥപ്രാര്‍ത്ഥനയുടെ ഒരു മികച്ച ഉദാഹരണം ദാനീയേല്‍ 9 ല്‍ കാണാം. യെഹൂദന്മാര്‍ ബാബിലോണില്‍ എഴുപതു വര്‍ഷം പ്രവാസജീവിതം നയിക്കുമെന്ന ദൈവത്തിന്റെ അസ്വസ്ഥപ്പെടുത്തുന്ന വാഗ്ദത്തം പ്രവാചകന്‍ മനസ്സിലാക്കി (യിരെമ്യാവ് 25:11-12). ആ വര്‍ഷങ്ങള്‍ പൂര്‍ത്തിയാകുന്നതായി മനസ്സിലാക്കിയ ദാനീയേല്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാന്‍ തയ്യാറായി. ദാനീയേല്‍ ദൈവകല്പനകളെ പരാമര്‍ശിച്ചു (ദാനീയേല്‍ 9:4-6), തന്നെത്താന്‍ താഴ്ത്തി (വാ. 8), ദൈവത്തിന്റെ സ്വഭാവത്തെ ആദരിച്ചു (വാ. 9), പാപം ഏറ്റുപറഞ്ഞു (വാ. 15), തന്റെ ജനത്തിനുവേണ്ടി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുമ്പോള്‍, ദൈവകരുണയെ ആശ്രയിച്ചു (വാ. 18). ദാനീയേലിനു ദൈവത്തില്‍ നിന്ന് ഉടനടി ഉത്തരം ലഭിച്ചു (വാ.21).
എല്ലാ പ്രാര്‍ത്ഥനകളും അത്തരമൊരു നാടകീയമായ പ്രതികരണത്തോടെ അവസാനിക്കുന്നില്ല, മറിച്ച് മറ്റുള്ളവരെ പ്രതിനിധീകരിച്ച് ദൈവത്തെ വിശ്വസിച്ചും അവനില്‍ ആശ്രയിച്ചുംകൊണ്ട് ദൈവത്തിങ്കലേക്കു ചെല്ലുവാന്‍ നമുക്ക് ധൈര്യപ്പെടാം.
മുറുകെ പിടിക്കുക
പത്തൊന്‍പതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ശ്രേഷ്ഠരായ അമേരിക്കന്‍ വീരവനിതകളില്‍ ഒരാളായിരുന്നു ഹാരിയറ്റ് ടബ്മാന്‍. ശ്രദ്ധേയമായ ധൈര്യം പ്രകടിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്, അമേരിക്കന്‍ ഐക്യനാടുകളിലെ സ്വതന്ത്രമായ വടക്കന്‍ പ്രദേശത്തേക്ക് കടന്ന് അടിമത്തത്തില്‍ നിന്ന് രക്ഷപ്പെട്ട ശേഷം മുന്നൂറിലധികം സഹ അടിമകളെ അവള്‍ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിലേക്ക് നയിച്ചു. സ്വന്തം സ്വാതന്ത്ര്യം ആസ്വദിക്കുന്നതില്‍ മാത്രം സംതൃപ്തയാകാതെ സുഹൃത്തുക്കളെയും കുടുംബത്തേയും അപരിചിതരെയും സ്വാതന്ത്ര്യത്തിലേക്ക് നയിക്കാന്‍ അവള്‍ പത്തൊന്‍പത് തവണ അടിമത്തം നിലനിന്നിരുന്ന സംസ്ഥാനങ്ങളിലേക്ക് തിരിച്ചുപോയി. ചിലപ്പോള്‍ കാനഡയിലേക്ക് ആളുകളെ നയിച്ചുകൊണ്ട് അവള്‍ കാല്‍നടയായി സഞ്ചരിച്ചു.
അത്തരം ധീരമായ പ്രവര്‍ത്തനത്തിന് ടബ്മാനെ പ്രേരിപ്പിച്ചത് എന്താണ്? ആഴമായ വിശ്വാസമുള്ള ഒരു സ്ത്രീയായ അവള്‍ ഒരിക്കല്‍ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: 'ഞാന്‍ എല്ലായ്‌പ്പോഴും ദൈവത്തോട് പറഞ്ഞു, ഞാന്‍ അങ്ങയെ മുറുകെ പിടിക്കാന്‍ പോകുന്നു, നീ എന്നെ അക്കരെയെത്തിക്കണം.' ആളുകളെ അടിമത്തത്തില്‍ നിന്ന് പുറപ്പെടുവിക്കുന്നതില്‍ ദൈവത്തിന്റെ മാര്‍ഗ്ഗനിര്‍ദേശങ്ങളെ അവള്‍ ആശ്രയിച്ചത് അവളുടെ വിജയത്തിന്റെ മുഖമുദ്രയായിരുന്നു.
ദൈവത്തെ 'മുറുകെപ്പിടിക്കുക' എന്നതിന്റെ അര്‍ത്ഥമെന്താണ്? നാം അവന്റെ കൈ പിടിക്കുമ്പോള്‍ വാസ്തവത്തില്‍ അവനാണ് നമ്മെ പിടിച്ചിരിക്കുന്നതെന്ന് മനസ്സിലാക്കാന്‍ യെശയ്യാവിന്റെ പ്രവചനത്തിലെ ഒരു വാക്യം നമ്മെ സഹായിക്കും. യെശയ്യാവ് ദൈവത്തെ ഉദ്ധരിക്കുന്നു, 'നിന്റെ ദൈവമായ യഹോവ എന്ന ഞാന്‍ നിന്റെ വലംകൈ പിടിച്ചു നിന്നോട്: ഭയപ്പെടേണ്ടാ, ഞാന്‍ നിന്നെ സഹായിക്കും എന്നു പറയുന്നു' (41:13).
ഹാരിയറ്റ് ദൈവത്തെ മുറുകെ പിടിച്ചു, അവന് അവളെ വിജയിപ്പിച്ചു. നിങ്ങള്‍ എന്ത് വെല്ലുവിളികളാണ് നേരിടുന്നത്? അവന് നിങ്ങളുടെ കരത്തെയും ജീവിതത്തെയും 'പിടിക്കുമ്പോള്‍'' ദൈവത്തെ മുറുകെ പിടിക്കുക. 'ഭയപ്പെടേണ്ട' അവന് നിങ്ങളെ സഹായിക്കും.
എല്ലാ പാതകളും?
''ഹൈവേയില്‍ കടക്കരുത്!'' ഒരു ദിവസം ഞാന്‍ ജോലി കഴിഞ്ഞ് മടങ്ങാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോള്‍ എന്റെ മകളില്‍ നിന്ന് ലഭിച്ച സന്ദേശമാണിത്. ഹൈവേ ഒരു വെര്‍ച്വല്‍ പാര്‍ക്കിംഗ് സ്ഥലമായി മാറിയിരുന്നു. ഞാന്‍ മറ്റു റൂട്ടുകള്‍ നോക്കാന്‍ തുടങ്ങി, പക്ഷേ മറ്റ് റോഡുകളിലെ ഗതാഗത തടസ്സം കണ്ടപ്പോള്‍ ആ ശ്രമം ഞാന്‍ ഉപേക്ഷിച്ചു. വീട്ടിലേക്കുള്ള യാത്ര ഉച്ചകഴിഞ്ഞാകാം എന്നു തീരുമാനിച്ച്, എന്റെ കൊച്ചുമകള്‍ കൂടി പങ്കെടുക്കുന്ന ഒരു അത്ലറ്റിക് മത്സരം കാണുന്നതിനായി ഞാന്‍ എതിര്‍ദിശയിലേക്ക് കാറോടിച്ചു.
ഒരു റോഡും എന്നെ വീട്ടിലേക്ക് നയിക്കില്ലെന്ന് കണ്ടെത്തിയത്, എല്ലാ പാതകളും ദൈവവുമായുള്ള ഒരു ശാശ്വത ബന്ധത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നുവെന്ന് പറയുന്ന ആളുകളെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാന്‍ എന്നെ പ്രേരിപ്പിച്ചു. ദയയുടെയും നല്ല പെരുമാറ്റത്തിന്റെയും പാത നിങ്ങളെ അവിടെ എത്തിക്കുമെന്ന് ചിലര്‍ വിശ്വസിക്കുന്നു. മറ്റുള്ളവര്‍ മതപരമായ കാര്യങ്ങള്‍ ചെയ്യുന്ന വഴി തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നു.
എന്നിരുന്നാലും, ആ റോഡുകളെ ആശ്രയിക്കുന്നത് ഒരു അടഞ്ഞ അന്ത്യത്തിലേക്കു നയിക്കുന്നു. ദൈവത്തിന്റെ നിത്യസാന്നിധ്യത്തിലേക്ക് പോകാന്‍ ഒരു വഴി മാത്രമേയുള്ളൂ. ''ഞാന്‍ തന്നേ വഴിയും സത്യവും ജീവനും ആകുന്നു; ഞാന്‍ മുഖാന്തരമല്ലാതെ ആരും പിതാവിന്റെ അടുക്കല്‍ എത്തുന്നില്ല' (യോഹന്നാന്‍ 14:6). പിതാവിന്റെ ഭവനത്തില്‍ - അവിടുത്തെ സാന്നിധ്യത്തിലേക്കും ഇന്നും നിത്യതയിലും അവന് നല്‍കുന്ന യഥാര്‍ത്ഥ ജീവിതത്തിലേക്കും - പ്രവേശിക്കാനുള്ള വഴി തുറക്കുന്നതിനായി അവിടുന്ന് മരിക്കുമെന്ന് അവന് വെളിപ്പെടുത്തുകയായിരുന്നു.
ദൈവസാന്നിധ്യത്തിലേക്ക് നയിക്കാത്ത അടഞ്ഞ ഹൈവേകള്‍ ഒഴിവാക്കുക. പകരം, യേശുവിനെ രക്ഷകനായി വിശ്വസിക്കുക, കാരണം ''പുത്രനില്‍ വിശ്വസിക്കുന്നവന് നിത്യജീവന്‍ ഉണ്ട്'' (3:36). അവനില്‍ ഇതിനകം തന്നെ വിശ്വസിച്ചവര്‍, അവന് നല്‍കിയ വഴിയില്‍ വിശ്രമിക്കുക.
കുഞ്ഞിന് എന്ത് പേരിടണം
താന്‍ ഗര്‍ഭം ധരിച്ചിരിക്കുന്ന കുഞ്ഞിന്റെ ജനനത്തിനായി കാത്തിരിക്കുമ്പോള്‍ മറിയയ്്ക്ക് യോസേഫുമായി നടത്തേണ്ട ആവശ്യം വരാതിരുന്ന ഒരു സംഭാഷണം ഇതാ: ''യോസേഫ്, നമ്മുടെ കുഞ്ഞിന് എന്ത് പേരിടണം?'' ഒരു ജനനത്തിനായി കാത്തിരിക്കുന്ന മിക്ക ആളുകളില്‍ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായി, ഈ കുഞ്ഞിനെ എന്ത് വിളിക്കും എന്നതിനെക്കുറിച്ച് അവര്‍ക്ക് ഒരു ചോദ്യമുണ്ടായിരുന്നില്ല.
മറിയയെയും തുടര്‍ന്ന് യോസേഫിനെയും സന്ദര്‍ശിച്ച ദൂതന്മാര്‍ കുഞ്ഞിന്റെ പേര് യേശു എന്നായിരിക്കുമെന്ന് രണ്ടു പേരോടും പറഞ്ഞു (മത്തായി 1:20-21; ലൂക്കൊസ് 1:30-31). യോസേഫിനു പ്രത്യക്ഷനായ ദൂതന്‍, ഈ പേര് സൂചിപ്പിക്കുന്നത് 'അവന് തന്റെ ജനത്തെ അവരുടെ പാപങ്ങളില്‍നിന്നു രക്ഷിപ്പാനിരിക്കകൊണ്ടാകുന്നു' എന്നു വിശദീകരിച്ചു.
അവനെ ''ഇമ്മാനൂവേല്‍'' (യെശയ്യാവ് 7:14) എന്നും വിളിക്കും, അതിനര്‍ത്ഥം ''ദൈവം നമ്മോടുകൂടെ'' എന്നാണ്, കാരണം അവന് മനുഷ്യരൂപത്തിലുള്ള ദൈവമായിരിക്കും - ശീലകള്‍ ചുറ്റിയ ദൈവം. യെശയ്യാ പ്രവാചകന്‍ ''അത്ഭുതമന്ത്രി, വീരനാം ദൈവം, നിത്യപിതാവ്, സമാധാന പ്രഭു'' (9: 6) എന്നീ അധിക സ്ഥാനപ്പേരുകള്‍ വെളിപ്പെടുത്തി, കാരണം അവന് അതെല്ലാം ആയിരിക്കും.
ഒരു പുതിയ ശിശുവിന് പേരിടുന്നത് എല്ലായ്‌പ്പോഴും ആവേശകരമാണ്. എന്നാല്‍ ''മശിഹാ (ക്രിസ്തു) എന്നു പേരുള്ള യേശു'' (മത്തായി 1:16) എന്നതുപോലെ ശക്തവും ആവേശകരവും ലോകത്തെ മാറ്റിമറിക്കുന്നതുമായ മറ്റൊരു പേര് മറ്റൊരു കുഞ്ഞിനും ഇട്ടിട്ടില്ല. ''നമ്മുടെ കര്‍ത്താവായ യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ നാമം വിളിച്ചപേക്ഷിക്കാന്‍'' കഴിഞ്ഞതില്‍ നമുക്ക് എത്ര സന്തോഷം തോന്നുന്നു (1 കൊരിന്ത്യര്‍ 1:2)! രക്ഷിക്കുന്ന മറ്റൊരു പേരും ഇല്ല (പ്രവൃ. 4:12).
നമുക്ക് ഈ ക്രിസ്തുമസ് സീസണില്‍ യേശുവിനെ സ്തുതിക്കുകയും അവന് നമുക്ക് എന്തെല്ലാം ആണ് എന്നതിനെക്കുറിച്ച് ധ്യാനിക്കുകയും ചെയ്യാം!
നമ്മുടെ പങ്ക് നിര്‍വഹിക്കുക
എന്റെ കൊച്ചുമക്കളില്‍ രണ്ടു പേര്, ഒരു ഇംഗ്ലീഷ് ബാലകഥാ പുസ്തകത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി നിര്‍മ്മിച്ച സംഗീതകൃതി ആലീസ് ഇന്‍ വണ്ടര്‍ലാന്‍ഡ് ജൂനിയറില്‍ അഭിനയിക്കാന്‍ ക്ഷണിക്കപ്പെട്ടപ്പോള്‍, പ്രധാന വേഷങ്ങള്‍ ലഭിക്കാന്‍ ഇരുവരും മനസ്സുവെച്ചു. എന്നാല്‍ അവരിരുവരും പൂക്കളായി തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു. അതൊരു വലിയ റോളായിരുന്നില്ല.
എന്നിട്ടും എന്റെ മകള്‍ പറഞ്ഞു, ''പ്രധാന വേഷങ്ങള്‍ ലഭിച്ച അവരുടെ സുഹൃത്തുക്കളെച്ചൊല്ലി പെണ്‍കുട്ടികള്‍ ആവേശത്തിലാണ്. തങ്ങളുടെ സുഹൃത്തുക്കളെച്ചൊല്ലി അവര്‍ കൂടുതല്‍ സന്തോഷിക്കുകയും അവരുടെ ആവേശത്തില്‍ പങ്കുചേരുകയും ചെയ്തപ്പോള്‍ അവരുടെ സന്തോഷം വര്‍ദ്ധിച്ചു.'
ക്രിസ്തുവിന്റെ ശരീരത്തില്‍ നാം പരസ്പരം ഇടപഴകുന്നതിന്റെ ഒരു ചിത്രം എത്ര മഹത്തായതായിരിക്കും! എല്ലാ പ്രാദേശിക സഭകള്‍ക്കും പ്രധാന വേഷങ്ങളെന്നു കണക്കാക്കുന്നവയുണ്ട്. എന്നാല്‍ അവര്‍ക്ക് പൂക്കളും ആവശ്യമാണ് - സുപ്രധാനമെന്നു കരുതപ്പെടാത്തവയും എന്നാല്‍ അനിവാര്യമായതുമായ ജോലി ചെയ്യുന്നവര്‍. മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് നാം ആഗ്രഹിക്കുന്ന റോളുകള്‍ ലഭിക്കുകയാണെങ്കില്‍, ദൈവം നമുക്കു നല്‍കിയിട്ടുള്ള റോളുകള്‍ ആവേശത്തോടെ പൂര്‍ത്തിയാക്കിക്കൊണ്ടുതന്നേ അവരെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതു നമുക്കു തിരഞ്ഞെടുക്കാം.
വാസ്തവത്തില്‍, മറ്റുള്ളവരെ സഹായിക്കുകയും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നത് അവനോടുള്ള സ്‌നേഹം പ്രകടിപ്പിക്കാനുള്ള ഒരു മാര്‍ഗ്ഗമാണ്. എബ്രായര്‍ 6:10 പറയുന്നു, ''ദൈവം നിങ്ങളുടെ പ്രവൃത്തിയും വിശുദ്ധന്മാരെ ശുശ്രൂഷിച്ചതിനാലും ശുശ്രൂഷിക്കുന്നതിനാലും തന്റെ നാമത്തോടു കാണിച്ച സ്‌നേഹവും മറന്നുകളയുവാന്‍ തക്കവണ്ണം അനീതിയുള്ളവനല്ല.'' അവന്റെ കയ്യില്‍ നിന്നുള്ള ഒരു ദാനവും അപ്രധാനമല്ല: ''ഓരോരുത്തന് വരം ലഭിച്ചതുപോലെ വിവിധമായുള്ള ദൈവകൃപയുടെ നല്ല ഗൃഹവിചാരകന്മാരായി
അതിനെക്കൊണ്ട് അന്യോന്യം ശുശ്രൂഷിക്കുവിന്‍'' (1 പത്രൊസ് 4:10).
ദൈവം നല്‍കിയ ദാനങ്ങളെ അവന്റെ മഹത്വത്തിനായി ഉത്സാഹപൂര്‍വ്വം ഉപയോഗിക്കുന്ന ഒരു സഭയെ സങ്കല്‍പ്പിക്കുക (എബ്രായര്‍ 6:10). അപ്പോള്‍ അത് സന്തോഷത്തിനും ആവേശത്തിനും കാരണമാകുന്നു!
പ്രസംഗിക്കുകയോ ഉഴുകയോ?
കുടുംബ ഐതിഹ്യമനുസരിച്ച്, ബില്ലി, മെല്‍വിന്‍ എന്നീ രണ്ട് സഹോദരന്മാര്‍ ഒരു ദിവസം കുടുംബത്തിന്റെ ഡയറി ഫാമില്‍ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ ഒരു വിമാനം ആകാശത്തില്‍ എഴുതുന്നത് കണ്ടു. വിമാനം ''GP'' എന്നീ അക്ഷരങ്ങള്‍ എഴുതുന്നത് ആണ്‍കുട്ടികള്‍ നിരീക്ഷിച്ചു.
തങ്ങള്‍ കണ്ടത് തങ്ങളെ സംബന്ധിച്ച് അര്‍ത്ഥവത്താണെന്ന് രണ്ട് സഹോദരന്മാരും തീരുമാനിച്ചു. ''Go Preach - പോയി പ്രസംഗിക്കുക'' എന്നാണ് ഇതിന്റെ അര്‍ത്ഥമെന്ന് ഒരാള്‍ കരുതി. മറ്റൊരാള്‍ ഇത് ''Go plow - പോയി ഉഴുക'' എന്ന് വായിച്ചു. പില്‍ക്കാലത്ത് ആണ്‍കുട്ടികളിലൊരാളായ ബില്ലി ഗ്രഹാം സുവിശേഷം പ്രസംഗിക്കാന്‍ സ്വയം സമര്‍പ്പിക്കുകയും സുവിശേഷീകരണത്തിന്റെ പ്രതിരൂപമായി മാറുകയും ചെയ്തു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ സഹോദരന്‍ മെല്‍വിന്‍ വര്‍ഷങ്ങളോളം വിശ്വസ്തതയോടെ കുടുംബ ഡയറി ഫാം നടത്തി.
സ്‌കൈ റൈറ്റിംഗ് അടയാളങ്ങള്‍ മാറ്റിനിര്‍ത്തിയാല്‍, ദൈവം ബില്ലിയെ പ്രസംഗിക്കാന്‍ വിളിക്കുകയും മെല്‍വിനെ ഉഴാന്‍ വിളിക്കുകയും ചെയ്തതിനാല്‍, അവര്‍ രണ്ടുപേരും തങ്ങളുടെ തൊഴിലുകളിലൂടെ ദൈവത്തെ ബഹുമാനിച്ചു. ബില്ലിക്ക് ഒരു നീണ്ട പ്രസംഗജീവിതം ഉള്ളപ്പോള്‍ തന്നേ, അദ്ദേഹത്തിന്റെ വിജയത്തിന്റെ അര്‍ത്ഥം, ഉഴാനുള്ള ആഹ്വാനത്തോടുള്ള സഹോദരന്റെ അനുസരണത്തിന് പ്രാധാന്യം കുറവാണ് എന്നല്ല.
മുഴുസമയ ശുശ്രൂഷ എന്ന് നാം വിളിക്കുന്ന കാര്യങ്ങളില്‍ ദൈവം ചിലരെ നിയോഗിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും (എഫെസ്യര്‍ 4:11-12), അതിനര്‍ത്ഥം മറ്റ് ജോലികളിലും ഉത്തരവാദിത്വങ്ങളിലുമുള്ളവര്‍ പ്രധാനപ്പെട്ട എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുന്നില്ല എന്നല്ല. രണ്ടായാലും, പൗലൊസ് പറഞ്ഞതുപോലെ, ''ഓരോ ഭാഗവും അതിന്റെ വേല ചെയ്യണം'' (വാ. 16). അതിനര്‍ത്ഥം യേശു നമുക്കു നല്‍കിയ വരങ്ങളെ വിശ്വസ്തതയോടെ ഉപയോഗിച്ചുകൊണ്ട് അവനെ ബഹുമാനിക്കുക എന്നാണ്. അങ്ങനെയാകുമ്പോള്‍, നാം ''പ്രസംഗിക്കുകയോ'' അല്ലെങ്കില്‍ ''ഉഴുകയോ'' ചെയ്താലും നാം ശുശ്രൂഷിക്കുന്നിടത്ത് അല്ലെങ്കില്‍ ജോലി ചെയ്യുന്നിടത്ത് യേശുവിനായി ഒരു മാറ്റമുണ്ടാക്കാന്‍ നമുക്കു കഴിയും.
ഇപ്പോള്‍, തുടര്‍ന്ന് അടുത്തത്
ഞാന്‍ അടുത്തിടെ ഒരു കോളേജ് ബിരുദദാനച്ചടങ്ങില്‍ പങ്കെടുത്തു. ഈ സമയത്ത് ബിരുദം സ്വീകരിക്കാന്‍ കാത്തിരിക്കുന്ന ചെറുപ്പക്കാര്‍ക്ക് ആവശ്യമായ ഒരു ആഹ്വാനം പ്രസംഗകന്‍ നല്‍കി. ''അടുത്തത് എന്താണ്?'' എന്ന് എല്ലാവരും അവരോടു തന്നേ ചോദിക്കുന്ന സമയമാണിതെന്ന് അദ്ദേഹം പരാമര്‍ശിച്ചു. അടുത്തതായി അവര്‍ എന്ത് ജോലിയാണ് ചെയ്യാന്‍ പോകുന്നത്? അവര്‍ എവിടെയാണ് സ്‌കൂളില്‍ പോകുന്നത് അല്ലെങ്കില്‍ അടുത്തതായി ജോലി ചെയ്യുന്നത്? തുടര്‍ന്ന്, ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ചോദ്യം അവര്‍ ഇപ്പോള്‍ എന്താണ് ചെയ്യുന്നത്? എന്നതാണെന്ന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.
അവരുടെ വിശ്വാസയാത്രയുടെ പശ്ചാത്തലത്തില്‍, അവര്‍ക്കുവേണ്ടിയല്ല, യേശുവിനുവേണ്ടി ജീവിക്കാന്‍ അവരെ നയിക്കുന്ന എന്തു തീരുമാനങ്ങളാണ് അവര്‍ ദിവസേന എടുക്കുന്നത്?
അദ്ദേഹത്തിന്റെ വാക്കുകള്‍ സദൃശവാക്യങ്ങളുടെ പുസ്തകത്തെക്കുറിച്ച് എന്നെ ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തി - ഇപ്പോള്‍ എങ്ങനെ ജീവിക്കണം എന്നതിനെക്കുറിച്ച് ധാരാളം വ്യക്തമായ പ്രസ്താവനകള്‍ അതു നടത്തുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്: ഇപ്പോള്‍ സത്യസന്ധത പരിശീലിക്കുക (11:1); ഇപ്പോള്‍ ശരിയായ സ്‌നേഹിതരെ തിരഞ്ഞെടുക്കുക (12:26); ഇപ്പോള്‍ ആര്‍ജ്ജവത്തോടെ ജീവിക്കുക (13:6); ഇപ്പോള്‍ നല്ല വിവേചനം നടത്തുക (13:15); ഇപ്പോള്‍ വിവേകത്തോടെ സംസാരിക്കുക (14:3).
പരിശുദ്ധാത്മാവിന്റെ നടത്തിപ്പില്‍ ഇപ്പോള്‍ ദൈവത്തിനുവേണ്ടി ജീവിക്കുന്നത്, അടുത്തതിനെക്കുറിച്ചുള്ള തീരുമാനങ്ങള്‍ എടുക്കുന്നത് എളുപ്പമാക്കിത്തീര്‍ക്കുന്നു. 'യഹോവയല്ലോ ജ്ഞാനം നല്കുന്നത്; ... അവന് നേരുള്ളവര്‍ക്ക് രക്ഷ സംഗ്രഹിച്ചുവയ്ക്കുന്നു: ... അവന് ന്യായത്തിന്റെ പാതകളെ കാക്കുന്നു; തന്റെ വിശുദ്ധന്മാരുടെ വഴിയെ സൂക്ഷിക്കുന്നു' (2:6-8). അവിടുത്തെ മാര്‍ഗ്ഗനിര്‍ദേശങ്ങള്‍ക്കനുസൃതമായി ജീവിക്കാന്‍ നമുക്ക് ആവശ്യമുള്ളത് ദൈവം നല്‍കട്ടെ, അവിടുത്തെ മഹത്വത്തിനായി അടുത്തതിലേക്ക് അവന് നമ്മെ നയിക്കട്ടെ.
സ്വയ-ഗുണദോഷ വിവേചനം
രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധ കാലഘട്ടത്തില്‍ എന്റെ അച്ഛന്‍ എന്റെ അമ്മയ്ക്ക് അയച്ച ഒരു കൂട്ടം കത്തുകള്‍ ഞാന്‍ അടുത്തയിടെ വായിച്ചു. അദ്ദേഹം വടക്കേ ആഫ്രിക്കയിലും അമ്മ അമേരിക്കയിലുമായിരുന്നു. യുഎസ് സൈന്യത്തിലെ സെക്കന്‍ഡ് ലെഫ്‌റ്റെനന്റായ ഡാഡിക്ക് സൈനികരുടെ കത്തുകള്‍ സെന്‍സര്‍ ചെയ്യാനുള്ള - നിര്‍ണ്ണായകമായ വിവരങ്ങള്‍ ശത്രുക്കളുടെ കണ്ണില്‍പ്പെടാതെ സൂക്ഷിക്കുന്ന - ചുമതലയായിരുന്നു. അതിനാല്‍, ഭാര്യയ്ക്ക് അയച്ച കത്തുകളുടെ പുറത്ത്, ''സെക്കന്‍ഡ് ലെഫ്‌റ്റെനന്റ് ജോണ്‍ ബ്രാനോണ്‍ (എന്റെ പിതാവിന്റെ പേര്) സെന്‍സര്‍ ചെയ്തത്'' എന്ന് സ്റ്റാമ്പ് ചെയ്തിരുന്നത് വളരെ തമാശയായി തോന്നി. തീര്‍ച്ചയായും, അദ്ദേഹം സ്വന്തം കത്തുകളില്‍ നിന്ന് ചില വരികള്‍ മായിച്ചിരിക്കുന്നു!
സ്വയം സെന്‍സര്‍ ചെയ്യുന്നത് (ഗുണദോഷ വിവേചനം നടത്തുന്നത്) നമുക്കെല്ലാവര്‍ക്കും നല്ലതാണ്. ശരിയല്ലാത്തവ - ദൈവത്തെ ബഹുമാനിക്കാത്തവയും - കണ്ടെത്തുന്നതിന് നമ്മളെത്തന്നെ നന്നായി നോക്കേണ്ടതിന്റെ പ്രാധാന്യം തിരുവെഴുത്തില്‍ നിരവധി തവണ എഴുത്തുകാര്‍ പരാമര്‍ശിക്കുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, സങ്കീര്‍ത്തനക്കാരന്‍ ഇപ്രകാരം പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു, ''ദൈവമേ, എന്നെ ശോധന ചെയ്ത് എന്റെ ഹൃദയത്തെ അറിയണമേ. . . വ്യസനത്തിനുള്ള മാര്‍ഗ്ഗം എന്നില്‍ ഉേണ്ടാ എന്നു നോക്കണമേ' (സങ്കീര്‍ത്തനം 139:23-24). യിരെമ്യാവ് ഇപ്രകാരം പറയുന്നു: ''നാം നമ്മുടെ നടപ്പ് ആരാഞ്ഞു ശോധനചെയ്തു യഹോവയുടെ അടുക്കലേക്കു തിരിയുക' (വിലാപങ്ങള്‍ 3:40). കര്‍ത്തൃമേശയുടെ സമയത്ത് നമ്മുടെ ഹൃദയസ്ഥിതിയെക്കുറിച്ച് പരിശോധിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച് പൗലൊസ് പറഞ്ഞു, ''തന്നെത്താന്‍ ശോധന ചെയ്തിട്ടുവേണം'' (1 കൊരിന്ത്യര്‍ 11:28) അതില്‍ പങ്കാളിയാകാന്‍.
ദൈവത്തെ പ്രസാദിപ്പിക്കാത്ത ഏതെങ്കിലും മനോഭാവങ്ങളില്‍ നിന്നോ പ്രവൃത്തികളില്‍ നിന്നോ തിരിയാന്‍ പരിശുദ്ധാത്മാവിനു നമ്മെ സഹായിക്കാനാകും. അതിനാല്‍ ഇന്ന് ലോകത്തിലേക്ക് ഇറങ്ങുന്നതിന് മുമ്പ്, നമുക്ക് സ്വയം പരിശോധിച്ച് ആത്മാവിന്റെ സഹായം തേടാം, അങ്ങനെ നമുക്ക് 'യഹോവയുടെ അടുക്കലേക്കു തിരിയുകയും' അവനുമായി കൂട്ടായ്മ ആചരിക്കുകയും ചെയ്യാം.
മഹത്വം പൊയ്‌പ്പോയി
ഞങ്ങളുടെ മകള്‍ മെലിസ എന്ന മഹത്വം എനിക്ക് ഒരിക്കലും തിരിച്ചുപിടിക്കാന്‍ കഴിയില്ല. ഹൈസ്‌കൂള്‍ വോളിബോള്‍ അവള്‍ സന്തോഷത്തോടെ കളിക്കുന്നത് ഞങ്ങള്‍ കണ്ട ആ അത്ഭുതകരമായ സമയങ്ങളാണ് എന്റെ ഓര്‍മ്മയില്‍ നിന്ന് മാഞ്ഞുപോകുന്നത്. ഞങ്ങള്‍ കുടുംബ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ നടത്തുമ്പോള്‍ അവളുടെ മുഖത്തുകൂടെ കടന്നുപോയ സംതൃപ്തിയുടെ ലജ്ജാകരമായ പുഞ്ചിരി ഓര്‍മ്മിക്കാന്‍് ചിലപ്പോള്‍ ബുദ്ധിമുട്ടാണ്. പതിനേഴാം വയസ്സിലെ അവളുടെ മരണം അവളുടെ സാന്നിധ്യത്തിന്റെ സന്തോഷത്തിനു മുമ്പില്‍ ഒരു തിരശ്ശീല വീഴ്ത്തി.
വിലാപങ്ങളുടെ പുസ്തകത്തില്‍, ഹൃദയത്തിനു മുറിവേല്ക്കുമെന്ന് അവനു മനസ്സിലായതായി യിരെമ്യാവിന്റെ വാക്കുകള്‍ കാണിക്കുന്നു. അവന് പറഞ്ഞു, ''എന്റെ മഹത്ത്വവും യഹോവയിങ്കലുള്ള എന്റെ പ്രത്യാശയും പൊയ്‌പ്പോയല്ലോ' (3:18). അവന്റെ അവസ്ഥ നിങ്ങളുടേതില്‍ നിന്നും എന്റേതില്‍ നിന്നും വളരെ വ്യത്യസ്തമായിരുന്നു. അവന് ദൈവത്തിന്റെ ന്യായവിധി പ്രസംഗിച്ചു, യെരൂശലേം പരാജയപ്പെട്ടത് അവന് കണ്ടു. താന്‍ തോറ്റതായും(വാ. 12), ഒറ്റപ്പെട്ടതായും (വാ. 14), ദൈവത്താല്‍ ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ടതായും (വാ. 15-20) അവന് അനുഭവപ്പെട്ടതുകൊണ്ട് മഹത്വം പൊയ്‌പ്പോയി.
പക്ഷെ അത് അവന്റെ കഥയുടെ അവസാനമല്ല. പ്രകാശം പരന്നു. ഭാരമുള്ളവനും തകര്‍ന്നവനുമായ യിരെമ്യാവ് ''ഞാന്‍ പ്രത്യാശിക്കും'' (വാ. 21) എന്നു പറയുന്നു - 'അവന്റെ കരുണ തീര്‍ന്നു പോയിട്ടില്ല' (വാ. 22) എന്ന് മനസ്സിലാക്കുന്നതില്‍ നിന്നുളവാകുന്ന പ്രത്യാശ. മഹത്വം പൊയ്‌പ്പോകുമ്പോള്‍ നാം ഓര്‍ക്കേണ്ട കാര്യം ഇതാണ്: ദൈവത്തിന്റെ ''കരുണ തീര്‍ന്നുപോയിട്ടില്ലല്ലോ; അതു രാവിലെതോറും പുതിയതാകുന്നു' (വാക്യം 22-23).
നമ്മുടെ അന്ധകാര പൂര്‍ണ്ണമായ നാളുകളില്‍ പോലും, ദൈവത്തിന്റെ വലിയ വിശ്വസ്തത പ്രകാശിക്കുന്നു.
എങ്ങനെ പുനര്‍നിര്‍മിക്കാം
മുന്നിലുള്ള ജോലികള്‍ പരിശോധിക്കാന്‍ നേതാവ് കുതിരപ്പുറത്ത് പുറപ്പെട്ടത് രാത്രി സമയമായിരുന്നു. ചുറ്റുമുള്ള നാശത്തെ ചുറ്റിനടന്നപ്പോള്‍, തകര്‍ന്ന നഗര മതിലുകളും കത്തിക്കരിഞ്ഞ കവാടങ്ങളും അദ്ദേഹം കണ്ടു. ചില പ്രദേശങ്ങളില്‍, വിശാലമായ കൂടിക്കിടന്ന അവശിഷ്ടങ്ങള്‍ അവന്റെ കുതിരയെ കടത്തിവിടുന്നത് ബുദ്ധിമുട്ടാക്കി. ദുഃഖിതനായ സവാരിക്കാരന്‍ വീട്ടിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു.
നഗരത്തിലെ ഉദ്യോഗസ്ഥര്‍ക്ക് നാശനഷ്ടങ്ങള്‍ റിപ്പോര്‍ട്ട് ചെയ്യേണ്ട സമയം വന്നപ്പോള്‍ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു, ''നാം അകപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന ഈ അനര്‍ത്ഥം നിങ്ങള്‍ കാണുന്നുവല്ലോ' (നെഹെമ്യാവ് 2:17). നഗരം തകര്‍ന്നടിഞ്ഞതായും സംരക്ഷിക്കുന്ന നഗര മതില്‍ ഉപയോഗശൂന്യമാണെന്നും അദ്ദേഹം റിപ്പോര്‍ട്ട് ചെയ്തു.
തുടര്‍ന്ന് നഗരവാസികളെ ധൈര്യപ്പെടുത്തിയ ഒരു പ്രസ്താവന ആദ്ദേഹം നടത്തി, ''എന്റെ ദൈവത്തിന്റെ കൈ എനിക്ക് അനുകൂലമായിരുന്നതും രാജാവ് എന്നോടു കല്പിച്ച
വാക്കുകളും ഞാന്‍ അറിയിച്ചു'' അപ്പോള്‍ 'അവര്‍: നാം എഴുന്നേറ്റു പണിയുക എന്നു പറഞ്ഞു' (വാ. 18).
അവര്‍ അങ്ങനെ ചെയ്തു.
ദൈവത്തിലുള്ള വിശ്വാസത്തോടും സമഗ്രമായ പരിശ്രമത്തോടുംകൂടെ, എതിര്‍പ്പും അസാധ്യമെന്ന തോന്നലും ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും നെഹെമ്യാവിന്റെ നേതൃത്വത്തില്‍ യെരൂശലേം നിവാസികള്‍ വെറും അമ്പത്തിരണ്ട് ദിവസത്തിനുള്ളില്‍ മതില്‍ പുനര്‍നിര്‍മിച്ചു (6:15).
നിങ്ങളുടെ സാഹചര്യങ്ങള്‍ പരിഗണിക്കുമ്പോള്‍, ബുദ്ധിമുട്ടുള്ളതായി നങ്ങള്‍ തോന്നുന്നതും എന്നാല്‍ നിങ്ങള്‍ ചെയ്യണമെന്ന് ദൈവം ആഗ്രഹിക്കുന്നതുമായ ഒരു കാര്യം നിങ്ങള്‍ക്കുണ്ടോ? നിങ്ങള്‍ക്ക് ഒഴിവാക്കാന്‍ കഴിയാത്ത ഒരു പാപം? ദൈവത്തെ മഹത്വപ്പെടുത്താത്ത ഒരു ബന്ധം? വളരെ കഠിനമായി കാണപ്പെടുന്ന അവനുവേണ്ടിയുള്ള ഒരു ചുമതല?
മാര്‍ഗനിര്‍ദേശത്തിനായി ദൈവത്തോട് ചോദിക്കുക (2:4-5), പ്രശ്‌നം വിശകലനം ചെയ്യുക (വാ. 11-15), അവന്റെ ഇടപെടല്‍ തിരിച്ചറിയുക (വാ. 18). തുടര്‍ന്ന് നിര്‍മ്മാണം ആരംഭിക്കുക.